Γράφει ο Κώστας Πινέλης. 

Ως «Ανατολικό Ζήτημα» είναι γνωστό το δυσεπίλυτο πρόβλημα που ανέκυψε από την παρακμή και γύρω από την τύχη της καταρρέουσας οθωμανικής αυτοκρατορίας και την πρόθεση των Μεγάλων Δυνάμεων να επωφεληθούν από αυτό το γεγονός. Το πρόβλημα κατέστησε πιο περίπλοκο ο αγώνας των Ελλήνων για απελευθέρωση.

Μάχομαι τον φασισμό σε όλες τις μορφές του και προπαντός στην πιο απατηλή και επικίνδυνη μορφή του, την α ρ ι σ τ ε ρ ό σ τ ρ ο φ η (Μίκης Θεοδωράκης, από την ομιλία του στο συλλαλητήριο για την ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ  στην Αθήνα στις 4 Φεβρ. 2018).
Και αμέσως άρχισαν τα νταβούλια και οι ζουρνάδες των ...προοδευτικών  αριστερών, τις ανόητες επιθέσεις εναντίον του.

Τώρα που το θέμα του ονόματος της  γείτονας  χώρας είναι επίκαιρο νομίζω ότι είναι σκόπιμο να δούμε πως φτάσαμε στην σημερινή κατάσταση.  Με το παρών  άρθρο  ίσως μπορέσουμε να καταλάβουμε πως έφτασε η γειτονική  βόρεια περιοχή να γίνει Κράτος και «Έθνος»   .

Του Αναστάσιου Αμανατίδη..

Ο χρόνος επιβίωσης πάντα ενδιέφερε τους ανθρώπους, όλων των εποχών, όλων των κατηγοριών, όλων των βαλαντίων, επωνύμων αλλά και ανωνύμων! Το διαισθανόμουν εγώ ως ιατρός κατά την εξέταση γι’ αυτό και φρόντιζα πάντα να έχω έναν καλό λόγο, για το μέχρι που μπορεί να φτάσει βιολογικά ο οργανισμός ενός τον οποίο εξέταζα, την ώρα που έπιανα τον σφυγμό του και ζύγιζα τις αντοχές του.

Γράφει ο Ανέστης Σπυρίδης, Ρευματολόγος. 

Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια χρόνια αυτοάνοση, φλεγμονώδης , προοδευτική και συστηματική νόσος. Η συχνότητά της είναι 0,67% επί του γενικού πληθυσμού και προσβάλλει 3 φορές συχνότερα τις γυναίκες από τους άνδρες. Η μέση ηλικία έναρξης των συμπτωμάτων της ρευματοειδούς αρθρίτιδας είναι 35 με 55 έτη.

Του Νίκου Σιάνα.

Πιστεύω πως η παραπάνω φράση ταιριάζει απόλυτα σ’ αυτά που ακούσαμε και είδαμε από τις οθόνες μας την επόμενη ημέρα του συλλαλητηρίου της Θεσσαλονίκης.
Η απρόσμενη μεγαλειώδης, συγκλονιστική και ακηδεμόνευτη λαοσύναξη αποσυντόνισε τα δύο γαϊδ… συγνώμη κυβέρνηση και λοιπά κόμματα ήθελα να πω. Δεν το περίμεναν, ξαφνιάστηκαν, τάχασαν, είχαν σχεδόν πειστεί πως οι Έλληνες γονάτισαν.

Του Ανδρέα Μακρίδη. 

Ο ρόλος ενός αρθρογράφου που πηγαίνει κόντρα στο κοινό περί δικαίου αίσθημα είναι άχαρος. Κάποιοι θα σπεύσουν να τον χαρακτηρίσουν “προδότη”. Κάποιοι άλλοι “γραφικό”. Κάποιοι τρίτοι, μπορεί και να σκεφτούν υπόγειες διαδρομές του, εξαρτήσεις, οικονομικές απολαβές. Το πιο εύκολο είναι να σιωπήσει. Το δικαιούται όμως;

Ο Νώντας γεννήθηκε στη Σαλονίκη το 1977 και μεγάλωσε στα πούπουλα. Κολέγια, γλώσσες, σπουδές στας Ευ

ρώπας και…και …και… Μεγάλωσε σε ένα ωραίο πατριωτικό και χριστιανικό περιβάλλον. Δεν έχει παράπονο. Από τους γονείς και τους παππούδες του πήρε σωστές αρχές.

Θα πρέπει να βρισκόμασταν στα τέλη της δεκαετίας του ’70, με τον Κιλκισιακό να μάχεται γερά στην κατηγορία της Β’ Εθνικής, όπου αγωνίζονταν τότε! Διέθετε πολύ καλή ομάδα, ίσως την καλύτερη όλων των εποχών, αλλά έπαιζε και με εξ ίσου καλές και ιστορικές ομάδες (Δόξα, Σέρρες, Καλαμαριά, Πιερικό, Βέροια, Λάρισα, Λαμία, Πανθρακικό, όπως και με άλλες λιγότερο δυνατές, όπως Αλμωπό, Μακεδονικό, Νάουσα, Εδεσσαϊκό, Γιαννιτσά, Επανωμή, Φοίνικα Πολίχνης κ.ά.). Πολλοί οι ‘μουστερήδες’ για άνοδο, οι περισσότερες ομάδες νοιάζονταν για την παραμονή, αλλά και αρκετές κινδύνευαν με υποβιβασμό

Γράφει η Κωνσταντίνα Γεράκη.

Δεν σου αρέσει τίποτα από το σήμερα, φτιάξε το αύριο όπως σ΄αρέσει.
Δεν μπορείς να ανεχτείς τον εαυτό σου; άλλαξέ τον.
 
Μην αρκείσαι στα λίγα όταν είσαι φτιαγμένος για τα πολλά.