Γράφει ο Νίκος Σιάνας.

Ήδη από την δεκαετία του ’90 κάποιοι είχαν προβλέψει τις αρνητικές για τη χώρα μας δημογραφικές εξελίξεις.

Το άρθρο μου με τίτλο «Όταν στο Κ.Υ. Δροσάτου ο κανονισμός υπερτερεί της λογικής κι ο ανθρωπισμός σώζει ζωές στο Νοσοκομείο Κιλκίς» προκάλεσε έντονες διαδικτυακές συζητήσεις και γενικεύσεις που δεν ισχύουν ή βοηθούν, γι’ αυτό και αξιολογώντας τες είναι ανάγκη να ξεκαθαριστούν κάποια πράγματα.

Του Κώστα Τερζενίδη.

Είναι από τα περιστατικά που δεν ξέρεις αν πρέπει να φωνάξεις από αγανάκτηση ή να κλάψεις από θλίψη. Είναι από τις στιγμές που τα συναισθήματα μπερδεύονται και στο τέλος το μόνο που απομένει είναι το, «ευτυχώς ο άνθρωπος είχε Άγιο και επέζησε»!

Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Στο Κιλκίς οι γαλακτοπώλες προμηθεύονταν το γάλα από τους κτηνοτρόφους της πόλης και των γειτονικών χωριών (Διπόταμος, Αργυρούπολη κλπ). Η άτυπη συμφωνία με τους παραγωγούς προέβλεπε ότι θα έπρεπε να αγοράζουν όλη την ποσότητα του γάλακτος που παρήγαγαν και η οποία ήταν μεγάλη τους ανοιξιάτικους μήνες.

Γράφει η Αναστασία Θεοδωρίδου.

Τα τελευταία χρόνια ο χώρος του πανεπιστημίου που είναι τόσο ιερός γιατί προάγει το πνεύμα, την γνώση και τον πολιτισμό έφτασε να είναι χώρος επικίνδυνης παραβατικότητας.

Γράφει ο Κωνσταντίνος Βαστάκης, Θεολόγος - π. Λυκειάρχης.
Ο όρος «παιδική εργασία (κατά τη βικιπαίδεια), αναφέρεται στην εκμετάλλευση των παιδιών μέσω οποιασδήποτε μορφής εργασίας, η οποία τους αφαιρεί το δικαίωμα που έχουν στην εκπαίδευση και τη μόρφωση, και είναι ψυχικά, σωματικά, κοινωνικά και ηθικά επιζήμια.