Που ήσαν τα κόκαλα των σφαγιασθέντων:
Στην περιοχή των Κυδωνιών (Αϊβαλί) υπάρχει μια χαράδρα που «κατεβαίνει» από το βουνό προς τα κάτω. Σ’ αυτή τη χαράδρα οι Νεότουρκοι του Κεμάλ κατακρεούργησαν με τον πιο φρικτό τρόπο, περί τους 50.000 Έλληνες και Αρμενίους. Άταφα τα πτώματα, καταβρόχθισαν τις σάρκες τους τα όρνια της περιοχής. Για να μη φαίνονται τα διάσπαρτα κόκκαλα οι Τούρκοι αγγάρεψαν αρκετούς Έλληνες, μεταξύ των οποίων και τον 18χρονο τότε Ηλία Βενέζη και τους διέταξαν να μαζέψουν τα κόκαλα των σκοτωμένων και να τα ρίξουν μέσα στη χαράδρα. Ήταν καλοκαίρι, το φθινόπωρο με τα πρωτοβρόχια, τα νερά της βροχής παρέσυραν τα κόκαλα και τα κατέβασαν στο τέρμα της χαράδρας. Αναζητούσαν μια καλή ευκαιρία και νάτη η ευκαιρία! Η Γαλλία προσφέρθηκε να αγοράσει τα κόκαλα των δολοφονηθέντων και τα αγόρασε!

Η επεισοδιακή μεταφορά τους:
Οι 400 τόνοι των οστών των δολοφονημένων φορτώθηκαν στο – με αγγλική σημαία μεταφορικό πλοίο «Ζαν – Μ» από τα Μουδανιά με προορισμό τη Μασσαλία της Γαλλίας. Στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης σταμάτησε το πλοίο για ανεφοδιασμό. Όταν οι λιμενεργάτες πληροφορήθηκαν για το μακάβριο φορτίου του πλοίου, δεν το άφηναν να φύγει.
Στην πόλη της Θεσσαλονίκης έγιναν διαδηλώσεις από σοκαρισμένους πρόσφυγες, οι οποίοι ζητούσαν την κατάσχεση του φορτίου.

Η παρέμβαση του Άγγλου πρόξενου:
Η τότε ελληνική κυβέρνηση, φοβούμενη για δυσάρεστες εξελίξεις, δεν ήθελε με κανένα τρόπο να έρθει σε σύγκρουση με τους Άγγλους. Έτσι επενέβη επίμονα ο Άγγλος πρόξενος και η Ελληνική κυβέρνηση επέτρεψε τον απόπλου του «Ζαν – Μ», το οποίο έφτασε στο λιμάνι της Μασσαλίας και παρέδωσε το πένθιμο φορτίο στις γαλλικές βιομηχανίες για κονιορτοποίηση και χρήση ως πρώτης ύλης για λιπάσματα και διάφορα άλλα προϊόντα.

Πληροφορίες του Τύπου:
Η εφημερίδα «Μακεδονία» της 14ης Δεκεμβρίου 1924 κάνει λόγο για την άφιξη του πλοίου στη Θεσσαλονίκη, χωρίς να αναφέρεται στο κύριο περιεχόμενο του φορτίου του. Στη στήλη «οικονομική κίνηση» γράφει ότι το πλοίο «Ζαν – Μ» ξεφόρτωσε τη Θεσσαλονίκη 134 βαρέλια αλίπαστου, 100 σάκους κολοκυθόσπορου, 54 κιβώτια με οικιακά σκεύη και ένα κλειδοκύμβαλο. Τον ίδιο μήνα η αμερικάνικη εφημερίδα «New York Times» έκανε λόγο για το πλοίο «Ζαν –Μ» και το φορτίο του με τίτλο: «Μια απίθανη ιστορία με ένα φορτίο με ανθρώπινα οστά». Στο σχετικό άρθρο έγραφε: «Η Μασσαλία είναι σε αναταραχή από μια ασύλληπτη ιστορία (που οφείλεται) στην άφιξη στο λιμάνι ενός πλοίου που φέρει βρετανική σημαία και ονομάζεται «Ζαν» και μεταφέρει ένα μυστήριο φορτίο 400 τόνων ανθρώπινων οστών για να χρησιμοποιηθούν στις εκεί βιομηχανίες. Λέγεται, ότι τα οστά φορτώθηκαν στα Μουδανιά, στη θάλασσα του Μαρμαρά και είναι απομεινάρια θυμάτων από τις σφαγές στη Μικρά Ασία. Ενόψει της φήμης, που κυκλοφορεί, αναμένεται να διαταχθεί έρευνα». Αυτά έγραφε η αμερικάνικη εφημερίδα.
Παράλληλα η γαλλική εφημερίδα «Midi» εδημοσίευσε την είδηση με τίτλο: «Πένθιμο φορτίο» και έγραφε «συζητιέται πολύ στη Μασσαλία η προσεχής άφιξη του πλοίου μεταφοράς εμπορευμάτων «Ζαν», το οποίο μεταφέρει για τις βιομηχανίες της Μασσαλίας 400 τόνους ανθρώπινα λείψανα. Αυτά προέρχονται από τα στρατόπεδα της αρμενικής σφαγής στην Τουρκία και τη Μικρά Ασία κυρίως».
Τέλος το βιβλίο του Ηλία Βενέζη με τίτλο το νούμερο 31328, το βιβλίο της σκλαβιάς» αναφέρεται στην προμνημονευθείσα περισυλλογή των οστών.
Το αχόρταγο οθωμανικό θηρίο της Ανατολής, που ονομάζεται Τουρκία, έφαγε ακόμη και τα κόκαλα των θυμάτων του.