Το μάθαμε στην περίπτωση της χρήσης τοξικών ουσιών, το βλέπαμε στους αμετανόητους παραβατικούς.
Σήμερα, γνωρίσαμε καινούργιους λυμεώνες.
Είναι άνθρωποι της διπλανής πόρτας, που είδαν τον εφιάλτη ως ευκαιρία.
Είναι εκείνοι που δεν ορρωδούν προ ουδενός.
Είναι όσοι απολαμβάνουν τον θαυμασμό για τα όσα απέκτησαν, χωρίς να διακρίνουμε το πώς τα «κατάφεραν».
Το ξέρουν μόνον εκείνοι που είναι υποχρεωμένοι να υποφέρουν την μεγαλόστομη αλαζονεία τους στον ίδιο εργασιακό χώρο.
Εκεί είναι ορατά τα «κατορθώματά» τους.
Πρόκειται για την υψηλόμισθη ευ(α)πρέπεια που λυμαίνεται τους κόπους άλλων, θωρακισμένοι από μη ορατή δια γυμνού οφθαλμού προστασία.
Το «μαγαζάκι» του καθενός γνωστό.
Εργολαβικές συμβάσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων με ψιλά γράμματα και υποσημειώσεις που υπόσχονται πολλά στους ...μυημένους, «επείγουσες» προμήθειες πολλών εκατομμυρίων με απευθείας ανάθεση, προγράμματα που προσφέρουν οικονομικό όφελος μόνον στους συντάκτες τους, εικονικοί ποιοτικοί έλεγχοι υλικών που σκοτώνουν κ.ο.κ.
Ένας λίγο πολύ γνωστός ψευδεπίγραφος γυαλιστερος κόσμος με μπόλικη σαπίλα.
Η πανδημία πρόσθεσε στην ασυνειδησία και τη χυδαιότητα.
Εξωπραγματικές προμήθειες υγειονομικού υλικού κατά του Covid-19.
Μάσκες, αντισηπτικά και άλλα προστατευτικά, εργαλεία στα χέρια αρπακτικών.
Ντροπή!
Τα σοβαροφανή προσωπεία έπεσαν, και οι τελευταίοι καλόπιστοι τρόμαξαν από το θέαμα.
Θα βρεθεί άραγε Εισαγγελέας που θ’ αντέξει τόση δυσωδία για να τους δικάσει;
Η συνέχεια στα χέρια όλων μας!