Σταθερός στις θέσεις του παραμένει ο βουλευτής Κώστας Κιλτίδης από το 2000 μέχρι σήμερα σε θέματα που αφορούν το ασφαλιστικό και την συνταγογράφηση φαρμάκων. Αυτό συμπεραίνεται από την τοποθέτησή του στην ολομέλεια της βουλής στις 14-1-2010 στη συζήτηση των τροπολογιών που αφορούσαν τη «λίστα φαρμάκων» και την «παράταση της ημερομηνίας σταδιακής αύξησης ορίου ηλικίας για συγκεκριμένη κατηγορία ασφαλισμένων».
Παραμένει σταθερά στην άποψή του ότι «λίστα φαρμάκων» δεν χρειάζεται. Εκείνο που χρειάζεται είναι ένα κράτος υπηρέτης του πολίτη και ελεγκτής. Ένα κράτος που θα ενδυναμώσει την εγχώρια βιομηχανία φαρμάκων τουλάχιστον σε ποσοστό 20%,θα καθιερώσει ασφαλιστική τιμή έναντι της εμπορικής και θα μπορεί να ελέγχει μέσω της μηχανογράφησης φάρμακα και συνταγές.
Μιλώντας από το βήμα της βουλής είπε μεταξύ άλλων ο κ. Κιλτίδης: «Το ότι η Νέα Δημοκρατία θέσπισε το καθεστώς συνταγογράφησης με ελεύθερο τρόπο, προφανώς με βρίσκει σύμφωνο και προφανώς το υπερασπίζομαι… Εάν το κράτος αποτυγχάνει με ελεγκτικούς μηχανισμούς να εφαρμόσει αυτό το οποίο πιστεύω, τότε φταίει το κράτος. Εμείς επαγγελθήκαμε ένα νέο κράτος, ένα κράτος υπηρέτη του πολίτη. Δυστυχώς αστοχήσαμε! Εσείς κ. Υπουργέ έχετε την πρόκληση αυτό το οποίο διατείνεστε ότι υπάρχει - ασυδοσία ή οτιδήποτε άλλο ακούγεται – να το βελτιώσετε, να το ελέγξετε.
Έτσι πιστεύω ότι επί της αρχής και επί της ουσίας η λίστα δεν προσφέρει κάτι στο κοινωνικό αγαθό της υγείας στο σύνολο της οποίας είναι και το φάρμακο. Σας θυμίζω ότι εκείνη την εποχή εκστόμισα μια βαριά κουβέντα που θα την επαναλάβω όμως και τώρα με προληπτική σημασία – ότι η λίστα γέννησε ληστές κύριοι Υπουργοί! Όσοι είμαστε στο υγειονομικό σύστημα γνωρίζουμε ποιοι ήταν αυτοί.»
Αναφερόμενος στην τροπολογία για την παράταση της ημ/νίας σταδιακής αύξησης ορίου ηλικίας για συγκεκριμένη κατηγορία ασφαλισμένων ο κ. Κιλτίδης απευθυνόμενος στον υπουργό κ. Λοβέρδο είπε χαρακτηριστικά:
«Και επειδή το έπραξα και στην αρμόδια επιτροπή με τον Υπουργό παρόντα, θέλω να του πω ότι αυτή η κραυγή αγωνίας πρέπει να συνεχιστεί, όχι ως κραυγή αγωνίας, αλλά ως πράξη γενναιότητας. Και του δίνω ένα ελαφρυντικό του Υπουργού. Δεν είμαι βέβαια εγώ ο άνθρωπος που θα μοιράσω ευθύνες ή ελαφρυντικά, αλλά αυτή η παράταση κατ’ εμέ δεν ωφελεί σε τίποτα… Και βεβαίως επί του θέματος των γυναικών, επειδή δεν αποποιούμαι των θέσεών μου και επί κυβερνήσεων ΠΑ.ΣΟ.Κ, την περίοδο 2000-2004 και με κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η θέση μου είναι ξεκάθαρη.
Ήρθε η ώρα και οι εξομοιώσεις να γίνουν και οι μητέρες να έχουν εύνοια και πρόνοια όταν γεννούν, όπως γίνεται σε ολόκληρη την ανθρωπότητα και να το δούμε κατά κατηγορία επαγγελμάτων. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί η γυναίκα γιατρός θα βγει πιο νωρίς στη σύνταξη από εμένα. Έχω αντρική γενναιότητα, αλλά πρέπει να εμφανιστεί στις γυναίκες εκεί που πρέπει. Όταν γεννούν και κατά την ειδικότητα του επαγγέλματος. Ναι, η αγρότισσα δικαιούται. Ναι, η εργάτρια στα τούβλα δικαιούται. Δεν δικαιούται όμως η συναδέλφισσα γιατρός.
Αν υπερασπιζόμαστε ότι το πολιτικό κόστος έχει περιεχόμενο αληθές πρέπει να το επιφορτιστούμε εμείς οι πολιτικοί με την όποια γενναιότητα διαθέτει ο καθένας. Μ’ αυτόν τον τρόπο πιστεύω ότι δεν σηματοδοτεί σωστά αυτή η παράταση.»