Το ολοκαύτωμα των χωριών, Αμπελόφυτο (Μουρσαλή), Κυδωνιά (Κοτσαλάρ) και Κλειστό (Μουσγαλή), είναι από τα πρώτα σε μια αλυσίδα μαρτυρικών τόπων από τους ναζί το φθινόπωρο του 1941.

Τα τρία τελευταία χρόνια ήταν αρκετά για να γίνει κατανοητό ότι όλες οι λεγόμενες μνημονιακές μεταρρυθμίσεις έπληξαν όλα τα μικρομεσαία στρώματα της Ελληνικής κοινωνίας, χωρίς εξαιρέσεις. Πρώτα θύματα οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι,

Η πόλις του Κιλκίς και γενικότερα ο νομός Κιλκίς είναι κατά συντριπτική πλειοψηφία προσφυγικός.
Στο νομό αυτό μαζεύτηκαν πρόσφυγες από: Κακαύσο, Πόντο, Μ. Ασία, Καππαδοκία, Αν. Θράκη, Στενήμαχο, Στρώμνιτσα και μετά το 1990  από χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης.

Πολλαπλές προσπάθειες έκανα τελευταία για την συγκέντρωση φωτογραφιών κυρίως και πληροφοριών για να ολοκληρώσω τα της εποικιστικής ιστορίας του χωριού μου, του Μαυρονερίου,  μετά την έλευση των προσφύγων.

«Η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται» λέει η λαϊκή παροιμία. Πραγματικά, μετά τις υποχρεωτικές μετατάξεις, τις μετακινήσεις, τις καταργήσεις σχολείων και το κλείσιμο των τομέων των Ε.Π.Α.Λ και τις διαθεσιμότητες/απολύσεις 2500 εκπαιδευτικών - προσφορά στα ιδιωτικά Ι.Ε.Κ από το υπουργείο Παιδείας- το περσινό καλοκαίρι,

Μέχρι το τέλος Ιουλίου 2014 πρέπει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων να πάρει τις αποφάσεις του πως θα μοιρασθούν τα 20 δις ευρώ στους αγρότες με τη ΝΕΑ ΚΑΠ 2014-2020 ως άμεσες ενισχύσεις και για διαρθρωτικές και αναπτυξιακές δράσεις.

Τι καταπληκτικός τίτλος ! θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για τίτλος ταινίας τρόμου, για σλόγκαν αναρχικών, για οτιδήποτε άλλο, όχι όμως, για διαμαρτυρία και συνδικαλιστική διεκδίκηση εκπαιδευτικών. Εκπαιδευτικών, στους οποίους η επίσημη πολιτεία, αλλά, και εκατοντάδες χιλιάδες γονείς εμπιστευόμαστε τη διαπαιδαγώγηση και τη μόρφωση των παιδιών μας.

Για μας του Έλληνες, και ειδικότερα για τους Κιλκισιώτες, η 21η Ιουνίου κάθε χρόνο – εδώ και έναν αιώνα – είναι ημέρα επετειακή, είναι ημέρα μνήμης και απόδοσης τιμής στους χιλιάδες νεκρούς και τραυματίες στρατιώτες και αξιωματικούς, οι οποίοι θυσιάστηκαν κατά την διάρκεια του Β’ Βαλκανικού πολέμου τον Ιούνιο του 1913, στις μάχες του Λαχανά και του Κιλκίς. Οι δύο αυτές επικές μάχες διπλασίασαν σχεδόν την ελληνική επικράτεια.

Συγκλονίστηκα από το μέγεθος του δυστυχήματος στο ορυχείο της Soma στη γείτονα Τουρκία και αμέσως άρχισα να γράφω αυτές τις γραμμές από θύμισες του εγγύς παρελθόντος που λειτουργούσα σε θέματα πρόληψης ατυχημάτων και υγιεινής και ασφάλειας των εργαζομένων.

Ο ελληνικός Πόντος είναι μια χώρα με 3000 χρόνια ιστορίας. Είναι ο τόπος που διατήρησε τις ελληνικές παραδόσεις, τη γλώσσα, το τραγούδι, τη θρησκεία και τα μοιρολόγια. Είναι η χώρα με το λαό που υπέφερε το ολοκαύτωμα του 1916-1923 με εξορίες, απαγχονισμούς, εκτοπίσεις, τάγματα εργασίας, ληστείες, φυλακίσεις από τους Τούρκους.