Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Οι δίδυμες καπναποθήκες Άγκο Ποπώφ επί της Βενιζέλου και η καπναποθήκη της Αυστροελληνικής επί της Ν. Παναγιώτου είναι οι μοναδικές που σώζονται από τις εννιά συνολικά που υπήρχαν στην πόλη μας. Οι υπόλοιπες κατεδαφίστηκαν πριν από 30 και πλέον χρόνια και μαζί τους χάθηκε και ένα κομμάτι της συλλογικής μνήμης, αφού τα πρωτοβιομηχανικά αυτά κτήρια πάντα αποτελούσαν ένα ιδιαίτερο σημείο αναφοράς των κατοίκων.

Γράφει η Αναστασία Θεοδωρίδου.

Σ΄ ένα κόσμο που εγκλωβίζεται συνεχώς μέσα σε κανόνες και δομημένους τρόπους συμπεριφοράς, ψάχνουμε την Ελευθερία.
Εδαφική, προσωπική, καθώς μαστιζόμαστε από συνεχείς τάσεις επεκτατισμού.
Η Ελευθερία σαν έννοια υποδηλώνει την βαθύτερη ανάγκη να λειτουργούμε χωρίς φόβο, από οποιαδήποτε εισβολή στην προσωπική ακτίνα που μας αναλογεί.

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, δάσκαλος.

Θρασύβουλο τον βαφτίσανε, Θράσο τον φωνάζανε. Φτωχή η οικογένειά του και δύσκολα τάφερνε βόλτα. Μέσα στη στέρηση μεγάλωσε ο Θράσος. Στέρηση απ’ όλα. Φαΐ με το σταγονόμετρο, ρούχα άθλια κι αυτά του μεγαλύτερου αδελφού του και μ’ αυτά και μ’ αυτά μπήκε ο Θράσος στην εφηβεία. Εκεί να δεις στέρηση. Στα ντουζένια του ο Θράσος αλλά πού να σταυρώσει γκόμενα. Τσίμα τσίμα πήρε το χαρτί από το Λύκειο, έκανε το φανταρλίκι του και μπήκε στη ζωή. Ασχολήθηκε με το εμπόριο. Έσπασε τα μούτρα του στην αρχή αλλά πιάστηκε για τα καλά στη συνέχεια.

Ο Χειμώνας με όσα συνεπάγεται για τα νοικοκυριά του ν. Κιλκίς βρίσκεται προ των πυλών. Η πτώση της θερμοκρασίας και η ανάγκη θέρμανσης των κατοικιών δημιουργούν φέτος, λόγω της διεθνούς κρίσης των καυσίμων, πρόσθετα προβλήματα στον οικογενειακό προϋπολογισμό κάθε οικογένειας.

Του Κώστα Τερζενίδη.

Το διαδικτυακό ερώτημα που θέσαμε, για το τι θα άλλαζε κάποιος στο Πάρκο – Κήπος του Κιλκίς, πέρα από τους μαζικούς αφορισμούς, πήρε κι ενδιαφέρουσες απαντήσεις-προτάσεις.
Ένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετώπισε ο χώρος αυτός ήταν ο αρνητισμός και η εγκατάλειψή του από την ίδια τη δημοτική αρχή που το παρέλαβε. Από το φορέα δηλαδή που όφειλε και μπορούσε να το συντηρεί και να το αλλάζει.

Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Μετά το «καλάθι της νοικοκυράς» έχουμε τώρα το «καλάθι του νοικοκυριού», το οποίο σε κάτι με «καπαμά» παραπέμπει, σύμφωνα με την τηλεοπτική απάντηση ενός ηλικιωμένου που έγινε viral. Το σίγουρο είναι ότι με τις ανεξέλεγκτες τιμές στα είδη πρώτης ανάγκης στα σούπερ - μάρκετ έχουμε χάσει τ’ αυγά και τα καλάθια και αφού περί αυγών έχω γράψει σε προηγούμενο σημείωμά μου ας γράψω τώρα και για τα καλάθια και για τους τεχνίτες που τα κατασκεύαζαν.

Του Παναγιώτη Αδάμου.

Δεν θα πούμε κάτι καινούριο αν διαπιστώσουμε ότι τα τελευταία χρόνια ο πλανήτης έχει μπει, από πολλές απόψεις, σε μια φάση αστάθειας που γεννά αβεβαιότητα και φόβους για το μέλλον. Το κείμενο αυτό είναι μια – μικρής έκτασης – απόπειρα να επισημανθούν οι παράγοντες που δημιουργούν αυτή την αστάθεια. Δεν στοχεύει, φυσικά, σε μια εξαντλητική ανάλυση αυτών των παραγόντων αλλά σε μια συνοπτική παρουσίασή τους με σκοπό τον προβληματισμό των αναγνωστών.