Την απώλεια ενός ξεχωριστού φίλου (και κατά διαστήματα σχολιογράφου) θρηνούμε στις ΕΙΔΗΣΕΙΣ και την ΠΡΩΙΝΗ.  Ο αείμνηστος Νίκος Χαρτοματσίδης μας τίμησε με την φιλία του από τις πρώτες ημέρες έκδοσης των εφημερίδων μας. Είχαμε όμως  την τύχη να τον γνωρίσουμε και να συνδεθούμε φιλικά μαζί του αφ’ όταν ασκήσαμε το επάγγελμα, από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, ως απλοί συντάκτες.
Άνθρωπος με χιούμορ, με αγάπη για τη ζωή, παθιασμένος με την πολιτική, αλλά πάντα έτοιμος να συζητήσει και την αντίθετη άποψη ή να αναγνωρίσει πτυχές της αλήθειας σε θέσεις των αντιπάλων, που δεν βόλευαν σε μια μονόχνωτη αντίληψη κομματισμού.
Ο Νίκος ήταν πάντα έτοιμος να συντρέξει όσους είχαν ανάγκη, να συνεισφέρει στην κοινωνία, στο διπλανό του…Καμιά σχέση με τον ωχαδελφισμό που σκοτεινιάζει τη ζωή. Ήταν άνθρωπος της προσφοράς, με το απλόχωρο χαμόγελό του, με την ποντιακή του αθωότητα.
Τίποτε δεν του ήρθε στη ζωή χωρίς κόπο. Ίδρωσε, δούλεψε πολύ, αντιμετώπισε τις αναποδιές της ζωής πάντα με αισιοδοξία, πάντα με πρωτοβουλίες που γεννούσε το «θηλυκό» μυαλό του.
Απόλαυσε τη μέγιστη χαρά να δημιουργήσει μαζί με την σύζυγό του, την γλυκύτατη Πηνελόπη που λάτρευε, μια θαυμάσια, μια υποδειγματική οικογένεια. Με τις δυο κορούλες του που φώτιζαν τη ζωή του, την Χαρούλα και την Άννα, και το στερνοπαίδι του τον Ηλία, τον συνεχιστή που φέρνει τη σφραγίδα του.
Τα τελευταία χρόνια πύκνωσε τις επισκέψεις του στα γραφεία μας. Να μας κεράσει με τις νόστιμες πίττες του. Και να συζητήσει μαζί μας για τις πολιτικές εξελίξεις, εντός και εκτός Κιλκίς. Με κριτικό και ανοιχτό πνεύμα. Και να αφήσει ένα σημείωμα συνήθως δηκτικό και ενίοτε ελευθερόστομο προς την κομματική εξουσία.
Την απώλεια αυτού του ξεχωριστού ανθρώπου και φίλου θρηνούμε. Και συμμεριζόμαστε την οδύνη των δικών του, της οικογένειάς του.
Να σταλάξει ο Πανάγαθος λίγο βάλσαμο στις ψυχές τους να αντέξουν τον χαμό του.
Να είναι ελαφρύ το χώμα που τον σκέπασε.

Δεν το έγραψα ποτέ, θα το αποκαλύψω τώρα ως χρέος τιμής στη μνήμη του Νίκου Χαρτοματσίδη, του εκλεκτού φίλου που χάθηκε τόσο πρόωρα και τόσο άδικα.
Ήταν καλοκαίρι του 1990, και μόλις η Ν.Δ. δια του Μητσοτάκη είχε κερδίσει τις εκλογές (τρίτες συνεχόμενες σε 14-15 μήνες).
Πρώτη δουλειά του τότε υπουργού Προεδρίας Μιλτιάδη Έβερ να ξηλώσει τα γραφεία τύπου των νομαρχιών. Στη νομαρχία  Κιλκίς δούλευα εγώ και το έγγραφο ήταν σαφές,. Εντέλλεστε μέχρι 31 Αυγούστου να παρουσιαστείτε στην κεντρική υπηρεσία (Αθήνα). Για να αξιοποιηθεί η εμπειρία μας, όπως σχεδόν κυνικά αναγραφόταν στο ίδιο έγγραφο, στα υπόγεια αρχεία της υπηρεσίας!
Η μετάθεση εκείνη σαφώς υποκινούμενη από κομματικά κίνητρα, όπως αναγράφεται ρητά σε δικαστική απόφαση που κέρδισα λίγους μήνες αργότερα με συνήγορο -δικηγόρο τον  Γιώργο Φλωρίδη,  διέλυε την οικογένειά μου και μου προκάλεσε μεγάλη στεναχώρια.
Δεν χρειάστηκε να ζητήσω τίποτα από τον Νίκο Χαρτοματσίδη. Προσέτρεξε και έκανε αγωνία του την αγωνία μου. Προσπάθησε με όσες δυνάμεις διέθετε να αναστείλει τη μετάθεση. Αναζήτησε τον φίλο του από την εποχή της Βόλβης, τον. Πυλαρινό που ζούσε τότε στην Αθήνα και κλείσαμε ραντεβού με συνεργάτη του στη Θεσσαλονίκη. Πήγαμε εκεί και ο Νίκος έκανε όσα θα έκανε και για το παιδί του. Δηλαδή τα πάντα. Καμιά σημασία δεν έχει που δεν απέφερε καρπούς ο αγώνας του.
Κρατώ πολύτιμο θυμητάρι της φιλίας μας  αυτήν την ανάμνηση.
Και βάζω το χέρι μου στην φωτιά πως είναι πολλοί ακόμα που είδαν δίπλα τους τον Νίκο, όταν η χρεία προσκαλούσε. 

Θεοφύλακτος Παγλαρίδης

Τρεις λύσεις και μια καθολική άρνηση συγκροτούν την πλουραλιστική θέση του Δημάρχου Πικρολίμνης Δημήτρη Σισμανίδη.
Κατ’ αρχήν συμφωνεί με την ιδέατων δυο δήμων στο νομό, για· να ην πούμε πως ειναι ο εκ των εμπνευστών της. Οπότεο δήμος Πικρολίμνης συνενώνεται με τον ενιαιο δημο Κιλκίς. Πολύκαστρο και Παιονία συγκροτού τον δευτερο.
Δεν σας κάνει; Ο Δ. Σισμανίδης έχει λύση. Ας γίνουν όσοι δήμοι θέλουν αλλά εμείς στην Πικρολίμνη ή σχηματίζουμε ένα δήμο με τον Γαλλικό ή συνενωνόμαστε με το Κιλκίς.
Αυτές είνα οι θέσεις Σισμανίδη. Και ποια ειναι η άρνηση;
Την εθνική δε την περνάμε. Ήγουν, σε ενιαίο δήμο με τον Πολύκασρο δεν θα συναινέσουμε.
Και να σας αποκαλύψω ότι ο Σισμανίδης κατά το κοινώς λεγομενον “τα πήρε στο κρανίο” με τη θέση που εξέφρασε ο Κ. Κιλτίδης περί ενδεχόμενης συνένωσης της Πικρολίμνης με το Πολύκαστρο.
Επομένως αν στο προσεχές συνέδριο ακούσετε τον Σισμανίδη να ξεφεύγει από τη θέση του να μην μπαίνει στη γεωγραφία του νέου Καποδιστρια και να κάνει μια ειδική εξαίρεση την προεσχή Δευτέρα, να ξέρετε πως θα το πράξει για να ξεκόψει το ενδεχόμενο αυτό, τη συνένωση με το Πολύκαστρο.

Να πάμε δυτικότερα, στον Ευρωπό, όπου ο Μάκης Κουρτζανίδης ξεκαθάρισε στην τελευταία συνεδρίαση του δ.σ της ΤΕΔΚ ότι  στο αναπτυξιακό μοντέλο που έχει κατά νουγια το δήμο Ευρωπού. χωρούν η Παα μαζί με το Πολύκαστρο.
Μάλιστα, φρόντισε να εξουδετερώσει τα επιχειρήματα περί  ιστορικής πόλης της Γουμένισσας διευκρινίζοντας ότι παρόμοια επιχειρηματα, ισχυρότερα ενδεδομένως, μπορεί να επικαλεστεί και για τον Ευρωπό.
Είναι προφανές λοιπόν ότι ο Κουρτζανίδης προσβλέπει στο ειδικό αναπτυξιακό βάρος του Πολυκάστρου και επιδιώκει την  αυτοδιοικητική  συμπόρευση της Παιονίας με το δεύτερο αστικό κέντρο του νομού.

Οι δήμαρχοι του λεκανοπεδίου της λίμνης, ο των Μουριών Σάββας Αργυρόπουλος και ο της Δοίτράνης Γιώργος Καλπακίδης ουσιαστικά έχουν εκ της γεωγραφίας και εκ των πραγμάτων παρόμοια θέση. Ή μαζί οι δυο σε ένα δήμο αν ο Καποδίστριας 2 υπολειφθεί σε ριζοσπαστικότητα ή αν πάμε σε λίγους έως ελάχιστους δήμους και οι δυο μαζί στο δήμο Κιλκίς.
Η λύση για δήμο με το Χέρσο δεν περπατάει καθώς δεν έχει και νόημα, ενώ η πρόταση του ΙΤΑ για ενιαίο δήμο με τα Κρούσια αντιμετωπίζεται ως ανέκδοτο.

Τη θέση του Δημάρχου Κιλκίς τη γνωριζουμε από καιρό. Βέναια, ο Δήμαρχος Δ. Τερζίδης ομιλεί και εκ του ασφαλούς. Δεν παίζεται ουτε η έδρα ούτε τίθεται σε κίνδυνο η προοπτική επαναδιεκδίκησης της δημαρχίας με οποιοδηποτε νέο δημοτικό σχήμα.
Η θεση ερζιδη λοιπόν συνοψίζεται ως εξής: Να μην μιλήσουμε τώρα για γεωγραφία, ούτε αυτό είναι το σημαντικό. Προέχει να δύμε ποο το συνολικό σχέδιο της κυβέρνησης για τηνδιοικητικήνμερ=ταρρύθμιηση που θα περιλαμβάνει:
Τη διοικητική και οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ
Τη διοικητική αποκέντρωση του κράτους
Την περιφεριακή οργάνωση τόσο της αυτοδιοίκησης όσο και του κράτους
Και φυσικά και τη γεωγραφία των νέων δήμων.
Σε κάθε περίπτωση ο Δ. Τερζίδης γνωριζει ότι ο δήμος Κιλκίς θα γιγαντωθεί έτι πλέον και με το νέο Καποδίστρια ο δήμαρχος του Κιλκίς θα είναι ο ουσιαστικός νομάρχης του Κιλκίς.

Θα θυμάστε οι πλέον μνήμονες την εκστρατεία που διενεργήθηκε από την Εισαγγελία Κιλκίς και τις αρμόδιες υπηρεσίες ως προς τα συμπληρώματα διατροφής που εντοπίστηκαν σε γυμναστήρια κυρίως. Ήταν τότε που το θέμα του ντοπαρίσματος αθλητών βρέθηκε στην επικαιρότητα και προκάλεσε ανησυχίες σε μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης.
Να σας ενημερώσουμε λοιπόν ότι ναι μεν οι έλεγχοι κατέγραψαν παραβάσεις, κυρίως ως προς την ελεύθερη διάθεση προϊόντων που ώφειλαν να έχουν άδεια του ΕΟΦ, αλλά τουλάχιστον οι αναλύσεις δεν έδειξαν ότι διοχετεύθηκαν από καταστήματα του Κιλκίς ντόπες σε παιδιά και εφήβους που αθλούνται με σκοπό να χτίσουν σώματα.
Κάτι είναι κι αυτό.

Συνεχίζουμε τα χθεσινά με τους δημάρχους κα τον Καποδιστρια. Ο της Γουμενίσσης Στέλιος Παπαπαναγιώτου υπερασπίζεται κυρίως την έδρα της Γουμένισσας. Με την ομόφωνη στήριξη και όλων των φορέων της Γουμένισσας. Ένας δήμος όλη η επαρχία Παιονίας και δεν θα είχαν αντίρρηση μέσα σε αυτή να περιληφθεί και το Πολύκαστρο.
Σαφής λοιπόν και ο …θρύλος Παπαπαναγιώτου.
Θα συνεχίσουμε από εβδομάδα.

Εχει πάρει επάνω του την υπόθεση του Εμπορευματικού Κέντρου ο δήμαρχος Πολυκάστρου Δημήτρης Σμυδάκης, την ώρα που όλοι οι άλλοι φορείς του νομού δείχνουν να μην πιστεύουν πια σ’ αυτήν την τόσο σοβαρή αναπτυξιακή προοπτική για όλη την περιοχή.
Αν δεν είχε ξεσπάσει και η υπόθεση Βατοπεδίου, θα είχε ολοκληρωθεί και η διαδικασία παραχώρησης της κοινόχρηστης έκτασης των 820 στρεμμάτων στο δήμο και όλα θα ήταν πιο εύκολα.
Όμως, η προσπάθεια για την έκταση Ασπρου-Αξιοχωρίου συνεχίζεται και ο κ. Σμυδάκης επισημαίνει πως υπάρχει ήδη ενδιαφέρον από τρεις επενδυτές για το Εμπορευματικό. Από εκεί απορρέει και η αισιοδοξία του δημάρχου, που φαίνεται να ξέρει κάτι παραπάνω από τους… κοινούς θνητούς.
***
Στη σύσκεψη που οργάνωσε για την παρουσίαση της πρώτης φάσης της σχετικής μελέτης, στο Δημαρχείο Πολυκάστρου, παραβρέθηκε και ο πρόεδρος του Επιμελητηρίου Κιλκίς, Παύλος Τονικίδης, ο οποίος δεν έδειξε και τόσο αισιόδοξος για την πορεία του έργου.
Και δεν έχει άδικο, αν αναλογιστεί κανείς το πόσα χρόνια μας απασχολεί αυτή η υπόθεση. Ο πάλε ποτέ πρόεδρος του Επιμελητηρίου Χρήστος Σακαρίδης ήταν αυτός που ξεκίνησε την όλη υπόθεση και την προχώρησε με εξαιρετικά διπλωματικό τρόπο, κερδίζοντας συμμάχους  ακόμη και στη Θεσσαλονίκη.
Μιλάμε για πολλά χρόνια, αλλά αυτή είναι η Ελλάδα, όπως θάλεγε και ο Σημίτης. Να φανταστείτε, ακόμη το ελληνικό κράτος δεν έχει αποφασίσει το που θα γίνουν τα Εμπορευματικά κέντρα ανά την Ελλάδα!

Συζητούσε ανώτατο στέλεχος της αστυνομίας του Κιλκίς με πολίτες και έλεγε τον καημό του… «Δεν μπορώ να καταλάβω πως σκέπτεται ο κόσμος…ο ίδιος άνθρωπος όταν είναι οδηγός τρέχει στο δρόμο και δεν δίνει προτεραιότητα σε κανέναν πεζό. Κι όταν είναι πεζός, περπατά επιδεικτικά αργά στο δρόμο για να αναγκάσει τα αυτοκίνητα να σταματήσουν. Βγάζετε εσείς άκρη;»
Κι έχει απόλυτο δίκιο. Πουθενά αλλού δεν είναι τόσο φανερό το έλλειμμα πολιτισμού του νεοέλληνα από όσο στη συμπεριφορά του στο δρόμο.
Είναι άλλωστε επανειλημμένες οι αναφορές που κάναμε για το θέμα αυτό στις εφημερίδες μας.