Ο καημένος ο ποιητής, όπου ανακατεύεται ξέρει να σιγυρίζει…
Οι γραμμές αυτές- ούτε και θυμάμαι που και από ποιον- στροβίλιζαν στο νου μου καθώς διάβαζα το ταξιδιωτικό προσκύνημα της Δέσποινας Πολυχρονίδου «Πόντος, ταξίδι στον χρόνο-τόπο του Χθες και του Σήμερα».

Ναι, αλλά κάθε κυβέρνηση θέλει να έχει χρήματα στο ταμείο της για να ασκεί πολιτική. Γιατί κατέρρευσαν τα έσοδα, από ατζαμοσύνη και άγνοια ή από σκοπιμότητα; ξαναρώτησα το Γ. Φλωρίδη.
- Και τα δυο μαζί ισχύουν. Κάποια μέτρα υπέρ των πλουσίων τα έλαβε εκ προμελέτης. Κάποια άλλα όπως η κξατάργηση των εισπρακτικών μηχανισμών από άγνοια και ατζαμοσύνη. Ξέρετε, τείνων να πιστέψω πως ο Καραμανλής πίστευε πραγματικά όσα έλεγε όταν ήταν στην αντιπολίτευση. Τότε για να μειώσει το μέγεθος των επιτευγμάτων του ΠΑΣΟΚ στην οικονομία, την είσοδό μας στο σκληρό πυρήνα της ΟΝΕ, στο κοινό νόμισμα, διαλαλούσε πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δεν συνέβαλε και πολύ στις επιτυχίες αυτές διότι η χώρα κυβερνάται από τον αυτόματο πιλότο της Ε.Ε. Έτσι νόμιζε.
- Και μόλις ήρθε στην εξουσία δεν ασχολήθηκε με τη διοίκηση, τη διακυβέρνηση αυτού του τόπου. Πίστευε πως ισχύει ο αυτόματος πιλότος. Βέβαια παρέλαβε μια ισχυρή οικονομία και στα πρώτα χρόνια άντεχε. Τλώρα που κατέρρευσε η οικονομία ίσως αντιλήφθηκε πως  η χώρα χρειαζόταν και πρωθυπουργό… κατέληξε ο Γιώργος Φλωρίδης.

ΜΕΡΟΣ Δ’

Όμορφη η πόλη της Οινόης, απ’ τα αρχαία χρόνια κι αυτή μας έρχεται. Το όνομά της – το πήρε από τη νύμφη της Αρκαδίας, την Οινόη, που το Δία ανέθρεψε κι έμεινε αθάνατη κι αυτή και τ’ όμορφο όνομά της. Κατά μία άλλη εκδοχή πήρε τ’ όνομά της η πόλη, που κάποια στιγμή στην Ιστορία της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας αποτέλεσε το δυτικό όριό της, από την τροφό του θεού Πάνα, την Οινόη. Πώς και γιατί ποιος ξέρει. Μπορεί η νύμφη Οινόη ή η τροφός Οινόη του θεού Πάνα ή όποια άλλη Οινόη, στον Πόντο να πρωτοεμφανίστηκε κι από εκεί να ξεχύθηκε προς όλο τον κόσμο τον ελληνικό. Αν κι αυτό καμιά σημασία δεν έχει. Ο κόσμος είναι σαν μια σφαίρα, ένας κύκλος, στο οποιοδήποτε σημείο του μπορεί να βρίσκεται η αρχή του.

Οι Έλληνες του Πόντου «εις Αμισόν», έλεγαν και στα ώτα των Τούρκων, μας λέει ο φίλος μας Ναζμή, έφτανε άκουσμα S a m s u n. Κι η Αμισός, αποικία των Μιλησίων τον 7ο π.Χ αιώνα, μετονομάζεται Σαμψούς-Σαμψούντα. Όπως είναι γνωστό εξάλλου, κι όπως μας ιστορεί ο ξεναγός μας, που και σε δευτερεύουσας ακόμα σημασίας γεγονότα κάνει αναφορά, όλες οι πόλεις και τα χωριά, περιοχές ολόκληρες, κρατούν την Ελληνική τους ονομασία. Προσαρμοσμένη στην Τουρκική προφορά. Ή κι ερμηνεία ωρισμένως, όπως, Αργυρούπολη-Γκιουμουσχανέ.

Στο δρόμο για τη μακρινή πατρίδα, πρώτος σταθμός μετά την Κωνσταντινούπολη, η εντυπωσιακά γραφική Σαφράμπολη, η χαρακτηρισμένη διατηρητέος οικισμός. Πώς αλλιώς, εποχή της πολυκατοικίας, στην πλειονότητά της απάνθρωπη και του τέρατος, που λέγεται ουρανοξύστης, θα ‘φτανε ως τις μέρες μας ζωντανό το χθες μιας συναρπαστικά αδιασάλευτης αρχιτεκτονικής ολόκληρης πόλης, χωρίς την παράφωνη παρουσία άλλου ρυθμού.

Από πριν, υποσυνείδητα κι αργότερα ενσυνείδητα, ο σχεδιασμός του ταξιδιού πίσω στο Χρόνο – Τόπο της καταγωγής μου. Όπου η γλώσσα μου: Θάλασσα, Μαύρη, Εύξεινος, Εύξεινος Πόντος, Πόντος – Πατρίδα προγονική. Θάλασσα και βουνά η γη των προγόνων και ποτάμια ιριδένια, χυμένα πλούσια σ’ αυτό εκεί το, σαν πελώρια λιμνοθάλασσα, βορεινό κομμάτι της Μεσογείου. Γη ταξιδίων μας από το θαυμαστό ταξίδεμα του Φρίξου και της Έλλης.

Aρχισε χθες η προθεσμία υποβολής αιτήσεων εκδήλωσης ενδιαφέροντος για συμμετοχή στο ειδικό πρόγραμμα προώθησης ανέργων νέων στην απασχόληση του ΟΑΕΔ το οποίο δημιουργεί ευκαιρίες απασχόλησης για 10.000 ανέργους νέους, ηλικίας μέχρι 30 ετών, αποφοίτους τουλάχιστον γυμνασίου, σε επιχειρήσεις του ιδιωτικού τομέα που απασχολούν έως 50 άτομα προσωπικό.

Όπως κατ’ αποκλειστικότητα ενημερώσαμε τους αγρότες η διοίκηση της ΕΑΣ Κιλκίς θα πληρώσει όσους εμπιστεύτηκαν την παραγωγή τους στην οργάνωση με 70 δρχ/κιλό, ύστερα από την πετυχημένη πώληση των 3.200 τόνων του σκληρού σε βιομηχανία ζυμαρικών της ΒΙΠΕ Σταυροχωρίου.