Γερμανοί στο Αεροδρόμιο, τα Ναυπηγεία, στον ΟΤΕ. Κινέζοι και Άραβες στα λιμάνια, Ρώσοι αγοράζουν στις καλύτερες τουριστικές περιοχές. ΠΩΛΕΙΤΑΙ Η ΕΛΛΑΣ; Τη θυμάστε εκείνη την αφίσα πριν από αρκετά χρόνια έτσι; Και ποιος την κυκλοφόρησε έτσι;

Και η Χουρή Σεβίμ που γεννήθηκε στο Σεβιντικλί (Επτάλοφο) Κιλκίς, έτσι μας ιστορίες τις ταλαιπωρίες της Ανταλλαγής, τις οποίες έζησε σε ηλικία 6 ετών. Ο πατέρας μου ο οποίος έπεσε στη μάχη των Δαρδανελίων, λέγανε ότι ήτανε συμμαθητής του Κεμάλ Ατατούρκ. Όταν άρχισε η Ανταλλαγή με αλογόκαρα και βοδόκαρα βγήκαμε στο δρόμο. Μπορέσαμε και πήραμε μαζί μας οχτώ - δέκα μαγειρικά σκεύη και κάποια ρούχα ανάμεσα σ’ ένα μπαούλο.

Τσουνάμι πείνας και τούνελ ακρίβειας. Ο κυκλώνας της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης δεν σαρώνει προνομιακά τον τρίτο κόσμο. Τα εγχώρια νοικοκυριά βυθίζονται στο απύθμενο πηγάδι των ανατιμήσεων, των ακριβότερων δανείων με τι δόσεις να διογκώνονται, με τις πενιχρές αυξήσεις  να μην φθάνουν στο καθημερινό πιάτο, αφού εξατμίζονται από τον λίβα του υπέρογκου κόστους ζωής.

Στους 13 πιο επικίνδυνους νομούς της χώρας όσον αφορά τα τροχαία ατυχήματα περιλαμβάνεται ο νομός Κιλκίς, σύμφωνα με αποκαλυπτική έρευνα επιστημόνων του Πολυτεχνείου Κρήτης για το μακελειό στην άσφαλτο. Την διετία 2006-2007 έγιναν 24 ατυχήματα από τα οποία θανατηφόρα 20 με 26 νεκρούς. Αυτό σημαίνει, ή ότι είμαστε κακοί οδηγοί, ή ότι δεν έχουμε καλό οδικό δίκτυο. Εγώ λέω ότι, μάλλον και τα δύο συμβαίνουν, μάλιστα, ο οδικός άξονας Μουριές- Πολύκαστρο είναι υψηλής επικινδυνότητας.

Η μαρτυρία του Ντεμίραλη Μπασλίογλου ο οποίος γεννήθηκε το έτος 1917 στο Σεβιντικλί (Επτάλοφο) του Ν. Κιλκίς, είναι η ακόλουθη:Σύμφωνα με τη ζωή του χωριού, πέρασε και η παιδική μου ηλικία στο χωριό. Η οικογένεια μας αποτελούνταν από δέκα άτομα. Τη μαμά, τον μπαμπά, έξι αδέλφια και δύο θείες μου. Και οι δέκα ήρθαμε στην Τουρκία.Και εμείς πορευόμασταν με τη γεωργία και τη κτηνοτροφία. Όταν οι Έλληνες ήρθαν στο Σεβιντικλί, καταλάβαμε ότι θα γίνει Ανταλλαγή.

Προκλητική κοροϊδία των εργαζομένων αποτελούν οι προχθεσινές δηλώσεις της Υπουργού Απασχόλησης κ. Φάνης Πάλλη- Πετραλιά. Μετά τη συνάντηση με τον πρωθυπουργό ισχυρίστηκε ψευδώς ότι «το πλαίσιο της κυβερνητικής πολιτικής, μέσα στο οποίο κινούμεθα, αφορά ένα και μόνο πράγμα: Το μοντέλο της πλήρους και ποιοτικής εργασίας». Τον ισχυρισμό διαψεύδει η εργοδοτική ασυδοσία και τρομοκρατία που επικρατεί στους χώρους δουλειάς, στα πλαίσια των αντεργατικών επιλογών που προώθησαν πρώτα οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και τώρα της ΝΔ.

Όσο δύσκολο είναι να ακούς τις πονεμένες ιστορίες δύο ξένων οικογενειών που συναντήθηκαν σε ένα σπίτι, άλλο τόσο δύσκολο είναι να τις γράψεις. Εκείνο το σπίτι για την μια οικογένεια ήταν το κάστρο εκτός πατρίδος. Για την άλλη όμως οικογένεια ήτανε το κάστρο της νέας πατρίδος. Ο μάρτυς εκείνης της μεγάλης συνάντησης, αφηγούμενος τα όσα έζησε σε κείνο το σπίτι, ο άντρας εκείνος που γεννήθηκα σε κείνο το σπίτι, ο παλιός ιδιοκτήτης του σπιτιού, ήτανε συγκινημένος σαν μια γυναικούλα.

Κατ’ αρχήν το άρθρο μου δεν έγινε ούτε γιατί πανικοβλήθηκαμε επειδή «δικαιώνονται οι θέσεις σας», ούτε γιατί σας «παρουσιάζουν ανεβασμένους» τα γκάλοπ, ούτε γιατί θα ερχόταν ο Πρόεδρός σας στο Κιλκίς. Έγινε γιατί υπήρχαν συγκεκριμένες, επανειλημμένες καταγγελίες από τους εργαζόμενους. Στα 16 χρόνια που είμαι στο Κιλκίς τα προσωπικά, επώνυμα άρθρα, σχόλια, παρεμβάσεις, σε όλες τις εφημερίδες (ξέχωρα από τις ανακοινώσεις του ΚΚΕ), ανέρχονται σε αρκετές εκατοντάδες. Πολλά από αυτά αφορούν κριτική για την πολιτική τους στα κυβερνητικά κόμματα, στα άλλα κόμματα (πράγματι ο ΣΥΝ έχει την μερίδα του λέοντος), στην Αυτοδιοίκηση, πάντα όμως με πολιτικό λόγο, πολλές φορές σκληρό, αλλά πάντως πολιτικό λόγο κάτι που αναγνωρίζουν όλοι.

Τι μορφή θα έχει η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ; «Όμορφη, Χαρούμενη, Αισιόδοξη, Πολύχρωμη, Καινοτόμα, τολμηρή» Έτσι απάντησε ο Αλέκος Αλαβάνος στη συνέντευξή του στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» σε σχετική ερώτηση του συντάκτη της εφημερίδας. Πως λένε: «Να πιαστούμε χέρι-χέρι και να τρέξουμε χαρούμενοι στην ακρογιαλιά» ή «Χαρούμενα παιδιά, χαρά γεμάτα».

Δεν φθάνει που οι εργασιακές σχέσεις των εργαζόμενων στις διάφορες Κοινωνικές Υπηρεσίες βρίσκονται στον αέρα, αλλά πιέζονται kai ekbi;azontai και από τους εκπροσώπους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όπως συμβαίνει και στο Δήμο Κιλκίς.
Πληθαίνουν, καθημερινά, οι καταγγελίες για την πολιτική και την τακτική του «Τσάρου» των τομέων Πολιτισμού και Κοινωνικής Πολιτικής του Δήμου Κιλκίς, του κ. Σπίγκου, απέναντι στους εργαζόμενους, στις διάφορες Υπηρεσίες Κοινωνικής Πολιτικής σύμφωνα με καταγγελίες των ίδιων των εργαζομένων και συγκεκριμένα: