Μοίρα καλή (;) τόφερε να σπουδάσω στο Γεωλογικό Τμήμα του ΑΠΘ, έχοντας για καθηγητές ή… μέντορες στο ΙΓΜΕ, όσους σήμερα «συγκρούονται» για το αν πρέπει ή δεν πρέπει να δημιουργηθούν λατομεία χρυσού στα Κρούσια.

Παρακολουθώ έκπληκτος  το τελευταίο δίμηνο τη οργανωμένη αντίδραση πολιτών και νεότευκτων οργανώσεων του νομού κατά της προοπτικής μεταλλευτικής δράσης στο Πάικο και στο ανατολικό τμήμα του νομού, με αφορμή το διεθνή διαγωνισμό που προκήρυξε το ΥΠΕΚΑ. Είναι να θαυμάζει κανείς τα περιβαλλοντικά αντανακλαστικά που εκδηλώθηκαν και στις δυο περιοχές του νομού για την πιθανολογούμενη καταστροφική επίπτωση της ενδεχόμενης μεταλλευτικής δράσης, ενώ ιδιαίτερα στο ανατολικό τμήμα  η καταστροφολογία περιέλαβε και την απειλή θανάτου από την χρήση του κυανίου στη παραγωγική διαδικασία του χρυσού.

«Η συμπεριφορά των Ελλήνων ψηφοφόρων, είτε ψηφίζουν για συνδικαλιστικά όργανα, είτε για την αυτοδιοίκηση, είτε για την Βουλή, θυμίζει τον Κινέζο έμπορο που ήταν εθισμένος στον τζόγο και δεν μπορούσε να απαλλαγεί απ’ το πάθος αυτό. Στην αρχή, ένα Χειμώνα στο Πεκίνο,  έπαιξε τα λεφτά του και τα έχασε. Μετά έπαιξε ότι εμπόρευμα είχε και το έχασε κι’ αυτό. Στο τέλος έπαιξε τα ρούχα του και τα έχασε κι’ αυτά. Βγήκε, έτσι γυμνός στο δρόμο, και πέθανε απ’ το κρύο…»

Η Θράκη μολονότι μειονεκτούσε λόγω θέσης, σε σύγκριση με άλλες περιοχές της υπόδουλης πατρίδας μας, για την ανάπτυξη επαναστατικής δράσης, λόγω γειτνίασης με το κέντρο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας την Κωνσταντινούπολη, αλλά και την οχυρωμένη και πανίσχυρη στρατιωτικά Ανδριανούπολη, εν τούτοις οι Θράκες από τους πρώτους έσπευσαν να ενστερνισθούν τα κηρύγματα της Φιλικής Εταιρείας.

Οι δυναστικές έριδες του 14ου αιώνα που συγκλόνισαν το Βυζάντιο και υπέσκαψαν το κύρος του είχαν άμεσο αντίκτυπο και στη Θράκη, πεδίο μαχών των αντιμαχομένων δυνάμεων, προετοιμάζοντας το έδαφος για την κατάκτηση από τους Οθωμανούς.
Το 1341 ξέσπασε εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των Ιωάννη Κατακουζηνού και του ανηλίκου Βασιλέα Ιωάννη του Ε΄. Άρχισαν  αχαρακτήριστες ενέργειες οι οποίες αποβήκαν καθοριστικές και καταδικαστικές για το μέλλον ολόκληρης της Θράκης. Ο Κατακουζηνός ζήτησε  τη βοήθεια του Τούρκου Σουλτάνου Ορχάνπουήταν  παντρεμένος με την αδελφή του Θεοδώρα.

Συνηθίζω καμιά φορά να περιηγούμαι σε όσα κατά καιρούς έγραψα, συνήθως εν είδει αυτοκριτικής. Για να διδάσκομαι από τα λάθη που αναπόφευκτα χαρακτηρίζουν όποιον καθημερινά γράφει και δεν φοβάται να παίρνει θέσεις ακόμα και σε θέματα όπου η κοινή γνώμη ή η μεγάλη πλειοψηφία άλλως φρονεί.

Το 46 π.Χ. η Θράκη γίνεται Ρωμαϊκή επαρχία με πρωτεύουσα την Πέρινθο. Στα χρόνια της Ρωμαιοκρατίας οι κάτοικοι της Θράκης γίνονται φιλόνομοι και φιλειρηνικοί με κύριες ασχολίες την γεωργία και την κτηνοτροφία. Η Θράκη αναπτύσσεται με γοργούς ρυθμούς εξ αιτίας της βελτίωσης του οδικού δικτύου που συνέδεε την εποχή εκείνη τις μεγάλες πόλεις με την θάλασσα και την κεντρική Ευρώπη.

Μου περισσεύουν 50 ευρώ και, μέρες πούναι, σκέφτομαι να διασκεδάσω σ’ ένα από τα καζίνο των Σκοπίων. Δε βαριέσαι, τι ψυχή έχουν 50 ευρώ για να το κάνουμε και θέμα, για νάχουμε και ηθικές αναστολές;!

Μερικές από τις σπουδαιότερες  πόλεις της αρχαίας Θράκης ήταν:
Το Δίον στην Πιερία, η Σίρις (Σέρρες) και Σκούποι (Σκόπια) στην Παιονία, η Αρέθουσα, η Σίνδος και η Κρίστων στη Μυγδονία,  στη Σιθωνία η Ποτίδαια (αποικία των Κορινθίων 7ου π.χ. αιώνα), η Σάνη, τα Στάγειρα (στη σημερινή Ολυμπιάδα),

ΘΡΑΚΗ-Ιστορία, Λαογραφία, Η Αρχαία Θράκη, ως γεωγραφικός όρος, δεν ήταν ένα Κράτος με τη σημερινή έννοια, δεν συμπίπτει με έναν ορισμένο λαό.  Απoτελούνταν από  πολλά μικρά ή μεγάλα φύλλα- Έθνη ( 8 κύρια κατά τον Ηρόδοτο, 22 κατά το Στράβωνα και πάνω από 70 με τις υποδιαιρέσεις τους) που είχαν μεταναστεύσει στον νοτιοανατολικό ευρωπαϊκό χώρο μετά τους Έλληνες, μετά τα μέσα της 2ης χιλιετίας π.Χ. και τα οποία είχαν το Βασιλιά  τους ή αρχηγό και τη δική τους ιστορία.