Του Κώστα Τερζενίδη.

Έπεσα τυχαία πάνω στη φωτογραφία της δεκαετίας του ’80, βγαλμένη στο καφενείο του πατέρα μου (που το φρόντιζε -βεβαίως- η αεικίνητη μάνα μου) στην πλατεία του Δροσάτου, όπου σήμερα στεγάζεται ο φούρνος του χωριού.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός – συγγραφέας.

Η Μόνα Σαλίν υπουργός των Εξωτερικών της Σουηδίας τη δεκαετία του 1990, υπέβαλε την παραίτησή της, επειδή αγόρασε με την πιστωτική κάρτα της υπουργού των Εξωτερικών ένα καλτσόν και μια σοκολάτα τομπλερόνε.

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, Δάσκαλος.

Τον Νοέμβρη του 1973 σπούδαζα στο δεύτερο και τελευταίο έτος της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Λαρίσης. Για τα γεγονότα της τριήμερης εξέγερσης του Πολυτεχνείου στην Αθήνα είχαμε ελάχιστη έως καθόλου πληροφόρηση.

Γράφει ο Κώστας Πινέλης.

Ο Ντιέγκο Μαραντόνα δεν είναι πλέον ανάμεσά μας πέρασε στην αιωνιότητα και στην ποδοσφαιρική αθανασία. Έφυγε από τη ζωή ο θρύλος του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, ο θεός της μπάλας, ο παίκτης σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής για το ποδόσφαιρο.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός - συγγραφέας.

Ο Έλληνας είναι ευφυής αλλά και ωχαδερφιστής συνάμα. Πολεμιστής ως Αχιλλέας και πανούργος ως Οδυσσέας.  Ελαμωριστής (από το έλα μωρέ), αλλά κι εγωιστής.

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, Δάσκαλος.

Απρίλης του 1967. Πηγαίνω στην Α’ Γυμνασίου και τα απογεύματα βοηθάω στο καφενείο τον πατέρα μου.

Γράφει ο Θεοφύλακτος Παγλαρίδης.

Ούτε η πλέον εύφορη είναι, ούτε της περισσεύουν οι φυσικοί πόροι. Μήτε περίσσεψε ποτέ ο πλούτος της. Έχει μέγα πλούτο την καρδιά των παιδιών της. Και διδάσκει ήθος με τη λεβεντιά των ανθρώπων της.

Γράφει ο Τάσος Ναούμης, παιδίατρος, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.

Οφείλουμε να το ομολογήσουμε. Δυστυχώς αποτύχαμε. Αποτύχαμε να ελέγξουμε την εξάπλωση της επιδημίας.

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, Δάσκαλος.

Ήταν αρχές της δεκαετίας του 60 στο χωριό μου που μικρός εγώ τότε, ήταν στιγμές που δεν έβαζα γλώσσα μέσα και άκουγα την γιαγιά μου που μίλαγε τα τούρκικα και τα αρμένικα.

Γράφει ο Κώστας Πινέλης.

Στο έμπα της Άνοιξης, στα πρώτα μέτρα του περασμένου Μάρτη για την πανδημία του κορονοϊού, οι περισσότεροι αν δεν τους χειροκροτήσαμε, τα θεωρήσαμε στην μεγάλη πλειοψηφία τους θετικά.