Η προστασία του περιβάλλοντος ήταν πάντα ένα θέμα σημαντικό για τους αρχαίους Έλληνες, σύμφωνα με αρκετούς μύθους που μένουν ακόμα επίκαιροι, με νόημα διδακτικό με σαφή συμβολισμό. Στην Κρήτη όποιος δεν φύτευε ένα ελαιόδεντρο, πλήρωνε πρόστιμο πενήντα στατήρων.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Δάσκαλος – συγγραφέας.

Τα άστρα χαμήλωναν στα μάτια σου, όταν το φεγγάρι διψασμένο έγερνε στην άκρη της ψυχής σου  να ξεδιψάσει, καθώς εσύ βυθιζόσουν μέσα στις μύριες σκέψεις σου. Κλεινόσουν σαν το στρείδι στο όστρακό του στου βυθού  του την ωκεάνια ερημιά. Συλλογιζόσουν πως οι πιο δύσκολοι δρόμοι είναι οι κυκλικοί. Αυτοί που μας πάνε και μας φέρνουν στο ίδιο μέρος.  Λογιζόσουν  πως καθετί το σημαντικό είναι δύσκολο.  Και το καθετί γίνεται σημαντικό,  όταν χαρίζει ψυχή στη ζωή και στην πολιτική δίνει ελπίδα.

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, Δάσκαλος.

Στη ζωή μου γνώρισα πάσης φύσεως φανατισμούς στην πατρίδα μας και από πολύ νωρίς ξεχώρισα τους πιο δυνατούς από αυτούς. Κατέληξα λοιπόν ότι τα δύο κυριότερα είδη φανατισμού στον λαό μας είναι ο θρησκευτικός και ο πολιτικός. Και αυτό όχι ιεραρχικά επειδή πάντα αναρωτιόμουν ποιος από τους δύο φανατισμούς είναι ο δυνατότερος.

Του Νίκου Κωνσταντινίδη, εκπαιδευτικού-συγγραφέα.

H ποντιακή γενοκτονία, αποτελεί ένα από τα πλέον πένθιμα κεφάλαια της ελληνικής ιστορίας, και αναφέρεται στην εξόντωση του ελληνισμού, από τις πατρογονικές του εστίες. Από μέρη γνωστά στον ελληνισμό, από την εποχή του μύθου και του θρύλου. Του Φρίξου και της Έλλης. Του Ιάσονα και της Αργοναυτικής εκστρατείας. Του Ηρακλή και των Αμαζόνων. Του Ορέστη, της Ιφιγένειας, και της τραγικής Μήδειας.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, (μέλος του Σύριζα Κιλκίς).

 Ένα  από τα διλήμματα της  δικής μας εποχής είναι,  αν το νόμιμο είναι συνάμα και ηθικό.  Αν ο νόμος και το ήθος  μπορούν να μπουν στο ίδιο ζύγι.
 Η Αντιγόνη  δεν πειθάρχησε στον νόμο του Κρέοντα, κι έθαψε τον αδελφό της, γιατί θεωρούσε ύβρη να μείνει άταφο το σώμα του, βορά  για τα κοράκια.

Οι νέοι και του Κιλκίς μάς εξέπληξαν. Επιδεικνύοντας αξιοθαύμαστη ωριμότητα έσπευσαν να εμβολιαστούν και μάλιστα οι 30άρηδες πέταξαν στον κάλαθο των αχρήστων όλες τις ανοησίες που γράφονται και λέγονται για ένα εκ των εμβολίων, εφαρμόζοντας στην πράξη την αυτονόητη αλήθεια: ασφαλέστερο εμβόλιο είναι εκείνο που μπορείς να κάνεις συντομότερα.

Γράφει ο Κώστας Πινέλης.

Αρχές της 10ετίας του 60 για να σπουδάσουμε στο Γυμνάσιο, οι γονείς μας πλήρωναν δίδακτρα εκτός από τα βιβλία βέβαια και τα άλλα. Ήταν δυσβάστακτη δαπάνη (μήπως και σήμερα δεν είναι…). Απαλλάσσονταν από τα δίδακτρα όσοι προβιβάζονταν με βαθμό πάνω από 18 (ήταν σπάνι να πάρεις τότε τέτοιο βαθμό).

Γράφει ο Τάσος Ναούμης, παιδίατρος, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..

Δεν διαθέτουμε φωτογραφίες των αγωνιστών της Ελληνικής επαναστάσεως καθότι οι πρώτες φωτογραφίες εμφανίστηκαν στην Ευρώπη το 1837 και η χρήση τους άρχισε να εξαπλώνεται μετά το 1850.
Και όμως οι φυσιογνωμίες των ανθρώπων εκείνης της εποχής μάς είναι εξαιρετικά οικείες. Ο Κολοκοτρώνης και ο Καραϊσκάκης είναι πρόσωπα που εύκολα τα αναγνωρίζουμε και αυτό το οφείλουμε σε τρεις Γερμανούς.

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, Δάσκαλος.

Το μάτι μου έπεσε τυχαία σε ιστοσελίδες που απευθύνονται σε ακροατήριο του τρίπτυχου ‘’πατρίς, θρησκεία, οικογένεια’’. Τις παρακολούθησα κάποιες μέρες, κατέγραψα μερικές αναρτήσεις τους και πολύ μπερδεύτηκα ρε παιδιά.
Παραθέτω ανάκατα μερικές δημοσιεύσεις τους και ζητώ τη βοήθειά σας για να καταλάβω τι συμβαίνει στις ψυχές κάποιων συνανθρώπων μας.

Γράφει ο Κώστας Πινέλης.

Φέτος, συμπληρώνονται 135 χρόνια μετά την εργατική εξέγερση στο Σικάγο για το 8ωρο και 101 χρόνια μετά την κατάκτησή του για τη χώρα μας.