Με το σημερινό σύντομο αφιέρωμα στον θρυλικό οπλαρχηγό της Θράκης Κωατή Ιγνάτογλου ξεκινάει μια μακρά σειρά αναφορών στην ιστορία, την λαογραφία, την μουσική, τους χορούς, τα ήθη τα έθιμα τις παραδόσεις και την λαϊκή πίστη και λατρεία στη Θράκη.

Το βρώμικο 2011

Τα σκάνδαλα που αρχίζουν να σκάνε σαν κανόνια εκείνη την Άνοιξη του 1988, ήταν προϊόν της διαχείρισης του καπιταλισμού από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Από τις «καλύτερες μέρες» που υποσχόταν για την εργατική τάξη, ριχνόταν στην κούρσα για να πιάσει η άρχουσα τάξη τις χρυσές ευκαιρίες της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» και της «απελευθέρωσης των αγορών». Οι Κοσκωτάδες, και τα άλλα «νέα τζάκια» -κι όχι μόνο τα «νέα»- ήταν το σύμβολο αυτής της στροφής.

Εδώ και πολλές μέρες απεργούν οι εργαζόμενοι της «Χαλυβουργικής» και πολλών άλλων επιχειρήσεων στη χώρα, αλλά στα ΜΜΕ «τσιμουδιά»…

Το πολυτεχνείο ζει, μας εμπνέει και μας δεσμεύει. 38 χρόνια μετά, σήμερα είναι πιο ζωντανό το αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό περιεχόμενό του. Η ιστορία του αντιδικτατορικού αγώνα, δεν είναι μονάχα πηγή έμπνευσης μα και σημαντικών διδαγμάτων.

Διδάσκει η Ιστορία; Απλοϊκό το ερώτημα, θα πείτε. Βεβαίως και διδάσκει. Με δυο προαπαιτούμενα. Πρώτον να γνωρίζεις  Ιστορία, Και δεύτερον να επιθυμείς τη διδαχή της.
Αν διαθέτεις γνώση …αυλικού Υπουργού και μνήμη μέσου ψηφοφόρου, τότε η Ιστορία όχι μόνο δεν διδάσκει, αλλά συνήθως επαναλαμβάνεται. Με τα ίδια αποτελέσματα.

Επανέρχεται  το «βολές κατά ριπάς» για… τεχνικούς λόγους.
Αυτό που εκφράστηκε μαζικά στις παρελάσεις, είναι η λαϊκή αντίθεση στην βάρβαρη πολιτική κυβέρνησης, ΕΕ, και κεφαλαίου και στις  πρόσφατες αποφάσεις των συνόδων της ΕΕ από τις οποίες θα προκύψουν νέα βάρβαρα μέτρα που οδηγούν στην εξαθλίωση, την συντριβή και στην απόγνωση τις λαϊκές οικογένειες. Αυτό είναι το κύριο. Το ότι ματαιώθηκαν παρελάσεις είναι το δευτερεύον.

Οι εργαζόμενοι στους ΟΤΑ πρέπει να έχουν βγάλει τα συμπεράσματά τους. Τη στρατηγική αυτή, που οδήγησε σε αυτά τα μέτρα, δηλαδή της «ανάπτυξης», της «ανταγωνιστικότητας», των κατευθύνσεων του Μάαστριχτ, του κοινωνικού εταιρισμού, την υπηρέτησαν πιστά η πλειοψηφία της ΠΟΕ - ΟΤΕ και οι - πλην της ΔΑΣ - παρατάξεις στην ΠΟΕ - ΟΤΑ και τις άλλες συνδικαλιστικές οργανώσεις του κλάδου.

Ο όρος μετανάστευση (migration) τόσο κατά τις κοινωνικές επιστήμες, όσο και κατά το διεθνές δίκαιο, αναφέρεται, όσον αφορά τους ανθρώπους, στη μετακίνησή τους που καθορίζεται από διάφορους παράγοντες.
Ο κυριότερος είναι για λόγους επιβίωσης. Όταν ο τόπος που γεννήθηκες  δεν σου προσφέρει εκείνα που χρειάζεσαι για να ζήσεις μια ζωή υποφερτή, αναγκάζεσαι να την αναζητήσεις αλλού.

ΜΑΣ ΔΟΥΛΕΥΕΙ ΚΑΙ Ο …ΑΥΤΙΑΣ
Ξεσχίζει τα ιμάτιά του στην τηλεόραση ο γνωστός εργατο-παραμυθάς Γιώργος Αυτιάς, φωνάζοντας ότι με την εργασιακή εφεδρεία, σε πρώτη φάση, θα πάνε στα σπίτια τους 30.000 άνθρωποι «επειδή έτσι το αποφάσισε ο ανάλγητος Τόμσεν»

Τέσσερα «κόμματα» διαγκωνίζονταν στον Ιππόδρομο της Κωνσταντινούπολης. Οι Γαλάζιοι, οι Πράσινοι, οι Κόκκινοι και οι Λευκοί. Παθιάζονταν με τις ιπποδρομίες, είχαν τα λάβαρά τους, τραγουδούσαν τα τραγούδια τους, είχαν και τις κοινωνικές και θρησκευτικές τους ιδιαιτερότητες.