Η τοπική αυτοδιοίκηση αποτελεί την κινητήριο δύναμη κάθε κοινότητας και μπορεί να συμβάλλει καθοριστικά στην προώθηση της κοινωνικής ανάπτυξης και της κοινωνικής συνοχής. Όντας δίπλα στους πολίτες και έχοντας επίγνωση των πραγματικών αναγκών της τοπικής κοινότητας, μπορεί να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην εφαρμογή πολιτικών για τη στήριξη παιδιών και οικογενειών, νέων αλλά και ευάλωτων ομάδων, με σκοπό να διασφαλίσει ότι κανένα μέλος της δεν θα μείνει πίσω.

Το Κιλκίς είναι ένας νόμος που σίγουρα δεν είναι ο πρώτος προορισμός που θα διάλεγες για διακοπές. Πολλοί δεν γνωρίζουν που βρίσκεται ούτε στο χάρτη. Ωστόσο υπάρχουν μέρη στο Δήμο Κιλκίς που θα μπορούσαν να αποτελέσουν πόλο έλξης εναλλακτικού τουρισμού, άλλωστε ο δήμος μας έχει μεγάλη ιστορική κληρονομιά και πλούσιο πολιτιστικό απόθεμα. Δεν έχει νόημα να αναλύσουμε τι έγινε και τι δεν έγινε ως τώρα, το ΝΕΟ είναι εδώ για να συνθέσει και να αλλάξει σελίδα!

Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Μετά το τέλος των Βαλκανικών πολέμων μαζί με την εγκατάσταση των δημοσίων υπηρεσιών στις «Νέες Χώρες», όπως ονομάστηκαν οι απελευθερωμένες περιοχές, οργανώθηκε και η Τοπική Αυτοδιοίκηση. Η αρχική ονομασία του Δήμου Κιλκίς ήταν «Νέα Στρώμνιτσα», αφού σύμφωνα με τις απόψεις της τότε δημοτικής αρχής αυτή η μετονομασία θα βοηθούσε στην εγκατάσταση όλων των Στρωμνιτσιωτών σ’ αυτήν την πόλη.

Γράφει ο Νίκος Σιάνας.

Σε όλους τους συμπολίτες μας που έχουν ξεχωριστή παρουσία και δραστηριότητες αναφορικά με τον εθελοντισμό, εκτός από τον θαυμασμό μας τους οφείλουμε και σεβασμό. Είναι κάτι που κάνουν ξεκλέβοντας από τον χρόνο τους, την οικογένειά τους, με περίσσευμα αγάπης στον άνθρωπο και την κοινωνία.

Γράφει ο Μπάμπης Καραγεωργίου.

Μεγάλη κουβέντα γίνεται αυτό το διάστημα για τα χρίσματα των κομμάτων και ποιοι υποψήφιοι δήμαρχοι ή περιφερειάρχες θα τα έχουν. Αυτό δυστυχώς πάντα σε συνάρτηση με την αδιαφορία για την άρθρωση ενός προγραμματικού λόγου που θα θέσει τις ανάγκες των πολιτών στο επίκεντρο.

Γράφει ο Γιάννης Αλίρης, πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Παιονίας

Σε μεγάλο κίνδυνο το νοσοκομείο Παιονίας και άλλες υπηρεσίες που εδρεύουν στη Γουμένισσα.

Σε προηγούμενη ανάρτηση έγραψα για την αποτυχία της Δημοτικής μας αρχής να αποτρέψει το κλείσιμο του ταχυδρομικού γραφείου Γουμένισσας.

Γράφει ο Γιάννης Αλίρης, πρώην Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Παιονίας

Σε μεγάλο κίνδυνο το νοσοκομείο Παιονίας και άλλες υπηρεσίες που εδρεύουν στη Γουμένισσα.

Σε προηγούμενη ανάρτηση έγραψα για την αποτυχία της Δημοτικής μας αρχής να αποτρέψει το κλείσιμο του ταχυδρομικού γραφείου Γουμένισσας.

Γράφει ο Ευάγγελος Μαυρογόνατος.

Στο χώρο του σύμπαντος το φαινόμενο της έκλειψης του ηλίου είναι κάτι που συχνά συμβαίνει. Στο χώρο της χριστιανικής πίστης όμως, υπάρχει ένας ήλιος που δεν γνωρίζει έκλειψη εις τον αιώνα. 

Είναι ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, ο Χριστός!. Μαζί του λάμπει στους αιώνες και ο ήλιος της Παναγίας μητέρας του. Και δεν μπορεί να μην είναι ήλιος, η Παναγία μητέρα του Θεού, «ή μετά Θεόν Θεός», κατά τον άγιο Γρηγόριο το Θεολόγο, καθώς είναι εκείνη που δέχθηκε μέσα της, εκύησε, εγέννησε, γαλακτοτρόφησε και ανέθρεψε το νοητό Ήλιο της Δικαιοσύνης.

Η Θεοτόκος είναι ήλιος αγνείας, παρθενίας, υπακοής, υπομονής, σιωπής, αγάπης, πίστης, σεμνότητας, καθαρότητας, διακριτικότητας, σωματικής και ψυχικής ωραιότητας.

            Η Κοίμηση της Θεοτόκου, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες γιορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας και μια από τις επίσημες αργίες στην Ελλάδα. Γιορτάζεται με ιδιαίτερη λαμπρότητα, ονομάζεται δε και «Πάσχα του καλοκαιριού», καθώς είναι η μεγαλύτερη γιορτή του καλοκαιριού στη χώρα μας και η προετοιμασία των πιστών αρχίζει από την 1η Αυγούστου με νηστεία που διαρκεί μέχρι τον Δεκαπενταύγουστο.

            Σε πόλεις και χωριά, νησιά, μοναστήρια και ξωκλήσια, λαμβάνουν χώρα πολλά έθιμα και παραδόσεις και κάθε μέρος έχει να αφηγηθεί τη δική του ιστορία για την προστάτιδά του Παναγία.

             Εκατοντάδες είναι τα προσωνύμια που έχουν αποδοθεί στην Παναγία, ανάλογα με τον τρόπο αγιογραφίας της εικόνας, την παλαιότητά της, τον τρόπο εύρεσής της κ.τ.λ. Έτσι αναφέρεται η Παναγία η Παντάνασσα, η Κρεμαστή, η Επανωχωριανή, η Σπηλιανή, η Γκρεμιώτισσα, Γλυκοφιλούσα, η Κοσμοσώτειρα , η Χοζοβιώτισσα, η Εικοσιφοίνισσα κ.ο.κ.

            Σε κάθε σπίτι σχεδόν, υπάρχει και μια γιορτή: Μαρία, Δέσποινα, Μάριος, Παναγιώτης και άλλα ονόματα έχουν την τιμητική τους και σίγουρα όλοι μας έχουμε κάποιον γνωστό εορτάζοντα. Είναι μια αφορμή για θρησκευτική κατάνυξη αλλά και για γνήσιο ελληνικό γλέντι.

 Η Παναγία είναι n εικόνα της απεριό­ριστης θείας αγάπης. Έτσι μάθαμε και μ' αυτό τον τρόπο μεγαλώσαμε τόσο εμείς, όσο και οι παλαιότεροι από εμάς. Παράδο­ση που ξεκινά εδώ και περίπου δύο χιλιάδες χρόνια, λίγο μετά δηλαδή τη γέννηση του Χριστού, όταν ο απόστολος Παύλος ήλθε στην Ελλάδα και δίδαξε στο αντίστοιχο πνεύμα των Ελλήνων αυτό που από μόνοι τους επιθυμούσαν να οριστικοποιήσουν, το θάνατο, δηλαδή, των παλαιών θεών και να εγκολπωθούν την ύπαρξη του ενός μοναδικού και αληθινού Θεού.

 Το χριστιανικό στοιχείο αναμείχθηκε με το ελληνικό, που βρισκόταν τους τελευταίους προ Χριστού αιώνες σε παρακμή και έψαχνε για μια νέα ταυτό­τητα όπως μας εξηγεί ο Γρηγόριος Νύσσης τελού­σε σε διαρκή  κατάσταση εγκυμοσύνης, χωρίς να κα­τορθώνει να τεκνοποιήσει.

Ο καρπός της ζωογόνου αυτής ένωσης έμελλε να μεγαλουργήσει με τη δημιουργία ενός πολιτισμού που διαρκεί μέχρι σήμερα και καλείται «ΕΛΛΗΝΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ».

           Η αρχαιοελληνική  σοφία του άριστου και τέλειου ενώθηκε με τη χριστιανική  του ενάρετου και της αγάπης.

           Σήμερα ο άνθρωπος σε πολλά έχει ξεφύγει από το πλαίσιο της ελληνοχριστιανι­κής ζωής. Μέσα στις δύσκολες ώρες που περνάμε καθημερινά, το άτομο αναπτύσσε­ται λανθασμένα και γίνεται ένα ξεπερασμέ­νο γρανάζι του απρόσωπου συστήματος που κανείς δεν ελέγχει. Η κυριαρχία του

ανώνυμου, ταυτισμένη με το κακό, είναι σε κάθε βήμα μπροστά μας.

Ένας ολοκληρωμένος αντιανθρωπισμός, που απο­συνθέτει και αντικειμενοποιεί τον άνθρωπο, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη.

Οι υπάρχοντες υγιείς τύ­ποι, που υπηρετούν το καλό των πολλών, θεωρούνται πολλές φορές ξεπερασμένοι και συνθλίβονται από τους πα­θολογικούς, που υπηρετούν τα συμφέροντα των ολίγων.

          Πρέπει, λοιπόν, ο άν­θρωπος να επανέλθει στις ρίζες του, εάν θέλει να έχει μέλλον, στη γεμάτη αγάπη και πίστη θρησκεία του, που επεκτάθηκε όχι γιατί καταπιέ­ζει, αλλά το αντίθετο, γιατί στην ανθρώπινη σχετική ελευθερία αντέτεινε την απόλυτη ελευθερία.

---------------------------------------------

Ἀπόστολοι ἐκ περάτων, συναθροισθέντες ἐνθάδε, Γεθσημανὴ τῷ χωρίῳ, κηδεύσατέ μου τὸ σῶμα, καὶ σύ, Υἱὲ καὶ Θεέ μου, παράλαβέ μου τὸ πνεῦμα.

Ὁ γλυκασμὸς τῶν Ἀγγέλων, τῶν θλιβομένων ἡ χαρά, χριστιανῶν ἡ προστάτις, Παρθένε Μήτηρ Κυρίου, ἀντιλαβοῦ μου καὶ ῥυσαί, τῶν αἰωνίων βασάνων.

Καὶ σὲ μεσίτριαν ἔχω, πρὸς τὸν φιλάνθρωπον Θεόν, μή μου ἐλέγξῃ τάς πράξεις, ἐνώπιον τῶν Ἀγγέλων, παρακαλῶ σέ, Παρθένε, βοήθησόν μοι ἐν τάχει.

Χρυσοπλοκώτατε πύργε, καὶ δωδεκάτειχε πόλις, ἠλιοστάλακτε θρόνε, καθέδρα τοῦ Βασιλέως, ἀκατανόητον θαῦμα, πῶς γαλουχεὶς τὸν Δεσπότην;

Αγαπητοί αναγνώστες σας εύχομαι ολόψυχα καλό Δεκαπενταύγουστο και καλή Παναγιά.

Γράφει ο Δήμαρχος Παιονίας, Κώστας Σιωνίδης.

Την περίοδο αυτή το ενδιαφέρον της πολιτικής επικαιρότητας,  εστιάζει στις   επερχόμενες δημοτικές εκλογές. Οι συναντήσεις και οι συζητήσεις για την κατάρτιση των  ψηφοδελτίων κυριαρχούν και οι συζητήσεις είναι φυσικό να περιστρέφονται στο ποιός είδε ποιόν, ποιος πήγε με ποιόν και τι συμμαχίες έγιναν ή θα γίνουν. Ακούγονται και σωστά και λάθη. Είναι φυσιολογικό και μέσα στη ζωή.  

Φίλες και φίλοι,

Ο Δήμος Κιλκίς σύμφωνα με την απογραφή του 2021 έχει μειωθεί κατά 12,5% την τελευταία 10ετία. Παράλληλα συρρικνώθηκε και το βιοτικό επίπεδο όσων παραμένουν στον τόπο τους.

Εν τούτοις αυτοί που διοίκησαν και διοικούν τον Δήμο αυτήν την 10ετία, δεν παρουσίασαν κανένα έργο πνοής, καμία δράση, καμία παρέμβαση και καμία πίεση προς την κεντρική εξουσία ώστε να σταματήσει η φυγή των δημοτών και να επιστρέψουν όσο το δυνατόν περισσότεροι.