Αρθρογραφία
Θ. Βαφειάδης- ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ: Ο βομβαρδισμός της Θεσσαλονίκης από το συγκρότημα Μπέλες - Κρουσίων του ΔΣΕ στις 10-2-1948
Συντάκτης: Eidisis.gr
Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.
Στις 2.30 το πρωί της 10ης Φεβρουαρίου 1948 η Θεσσαλονίκη ξύπνησε από τους ήχους εκκωφαντικών εκρήξεων στο κέντρο της πόλης. Κάτοικοι και αρχές έμειναν άναυδοι πιστεύοντας αρχικά πως επρόκειτο για σαμποτάζ. Το ίδιο έκπληκτα ξύπνησαν και τα μέλη της επιτροπής του ΟΗΕ που έμεναν στα ξενοδοχεία «Μεντιτερανέ» και «Κοσμοπολίτ», μπροστά από τα οποία έπεσαν μερικά βλήματα. Επί μια ώρα οβίδες έπεφταν βροχή στην περιοχή της πλατείας Αριστοτέλους και της οδού Τσιμισκή αλλά και στις ανατολικές συνοικίες, σκοτώνοντας έναν Βρετανό στρατιώτη και τραυματίζοντας άλλους δυο. Από τους άμαχους οι απώλειες ήταν 5 νεκροί πολίτες και 8 τραυματίες. Οι υλικές ζημιές ήταν περιορισμένες αλλά αν οι οβίδες έβρισκαν το στόχο τους, που ήταν οι μεγάλες αποθήκες βενζίνης στο λιμάνι, οι συνέπειες θα ήταν πολύ σοβαρές.
Γράφει ο Δημήτρης Βλαχοπάνος*.
Είχα την εξαιρετική χαρά και τιμή να παρουσιάσω, την Παρασκευή 27 Ιανουαρίου, την ιστορία του Ισαάκ Μιζάν -και μαζί της το ολοκαύτωμα των Εβραίων- στο Γυμνάσιο και Λύκειο Καμπάνη του νομού Κιλκίς, καθώς και στο 1ο Γενικό Λύκειο της πόλης. Καλεσμένος από τους διευθυντές και τους συλλόγους διδασκόντων των τριών σχολείων, με πρωτοβουλία της συναδέλφου καθηγήτριας του Γυμνασίου - Λυκείου Καμπάνη, Βούλας Πετρά, πρόβαλα στους μαθητές ντοκουμέντο με τη συνέντευξη του Ισαάκ Μιζάν στη Γερμανική Σχολή Αθηνών, την οποία διάνθισε ο φίλος και συνεργάτης Ηλίας Λάμπρης, παραγωγός του ντοκουμέντου, με εικόνες της εποχής και τη μουσική υπόκρουση του «Άσμα ασμάτων», σύνθεσης του Μίκη Θεοδωράκη σε στίχους του Ιάκωβου Καμπανέλη, που αποδίδει με την υπέροχη ζεστή φωνή της η Μαρία Φαραντούρη.
Η εκπαίδευση στο Κιλκίς από το 1830 μέχρι το 1911
Συντάκτης: Eidisis.gr
Γράφει ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΦΕΙΑΔΗΣ, τοπογράφος, συγγραφέας.
Σύμφωνα με τον Γεώργιο Τουσίμη, ερευνητή του ιστορικού αρχείου του υπουργείου Εξωτερικών, κατά την τρίτη δεκαετία του 19ου αιώνα υπήρχαν στο Κιλκίς δάσκαλοι που δίδασκαν κατ’ οίκον επί πληρωμή ελληνική γραφή και ανάγνωση. Διασώζονται και τα ονόματα των ελληνοδιδασκάλων της δεκαετίας του 1840 που ήταν οι ελληνιστές Γρηγόριος και Χατζημακάριος.
Τι πραγματικά συνέβη τα ξημερώματα της 31ης Ιανουαρίου του 1996 στις δύο βραχονησίδες των Ιμίων και ποια είναι η αλήθεια;
Συντάκτης: Eidisis.gr
Γράφει ο ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΜΑΥΡΟΓΟΝΑΤΟΣ.
Ποια η είναι η αλήθεια και γιατί οι συγκεκριμένες βραχονησίδες χαρακτηρίστηκαν ως «γκρίζες ζώνες»;
Ξημέρωμα της 31ης Ιανουαρίου 1996,( πριν από είκοσι πέντε χρόνια), σε δύο βραχονησίδες του Αιγαίου μας, οι οποίες δεν διαφέρουν σε τίποτα από τις χιλιάδες άλλες που βρίσκονται διάσπαρτες σε αυτό και μάλιστα κάποιες από αυτές πολύ πιο κοντά στα παράλια της Τουρκίας, διαδραματίστηκε ένα από τα θλιβερότατα γεγονότα της σύγχρονης ιστορίας μας, το οποίο τραυμάτισε το ηθικό των τότε στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, παραλλήλως δε την εθνική υπερηφάνεια και αξιοπρέπεια της Πατρίδος μας.
Του ΝΙΚΟΥ ΣΙΑΝΑ.
Όταν πριν από μερικά χρόνια άρχισαν να κλείνουν ή συγχωνεύονται τα σχολεία μας ήταν αρκετοί εκείνοι που έλεγαν ότι σε λίγα χρόνια στα χωριά μας θα ζουν μόνο υπερήλικες. Δυστυχώς οι προβλέψεις τους επαληθεύτηκαν, το επιβεβαίωσε άλλωστε και η πρόσφατη απογραφή, με τα δυσάρεστα και για τον νομό μας αποτελέσματα. Η απογραφή επιβεβαίωσε το μέγα δημογραφικό πρόβλημα της χώρας μας.
(Η γενναιόδωρη ζητιάνα που έσωσε δεκάδες ορφανά φονευθέντων αγωνιστών του 1821, από την πείνα)
Γράφει ο Κωνσταντίνος Βαστάκης, Θεολόγος - πρώην Λυκειάρχης.
Ο όρος «ψωροκώσταινα» χρησιμοποιείται στην εποχή μας, αλλά και στο πρόσφατο παρελθόν με απαξιωτική έννοια, με σκοπό να αποδώσει την κακομοιριά και την οικτρή και άθλια οικονομική κατάσταση της χώρας μας. Οι περισσότεροι Νεοέλληνες νομίζουν ότι το «ψωροκώσταινα» είναι μια λέξη πλαστή που φτιάχτηκε για να τονίσει όπως προείπαμε τα χάλια της κρατικής οικονομίας, αλλά δεν είναι έτσι.
Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.
Καλό μήνα μ’ ένα χρονολόγιο συμβάντων στο Ν. Κιλκίς το πρώτο δεκαπενθήμερο του μηνός Φεβρουαρίου (πριν το 1950)
1 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ
1914: Ο Γενικός Διοικητής Μακεδονίας Εμμανουήλ Ρέπουλης επισκέπτεται το Κιλκίς και διατάσσει τη λήψη υγειονομικών μέτρων για την αντιμετώπιση των κρουσμάτων ευλογιάς.
Το ένα είχε ανεγερθεί με δαπάνες του κράτους την περίοδο 1929 -1932(Κυβέρνηση Ελευθερίου Βενιζέλου, με υπουργό παιδείας τον Γεώργιο Παπανδρέου), ήταν διθέσιο μονώροφο, λιθόκτιστο και κατά το ήμισυ στην δυτική πλευρά είχε και υπόγειο, στη θέση του σήμερα βρίσκεται το Γυμνάσιο Πολυκάστρου.
Γράφει η ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΟΥ.
Μάρτιος του 2000. Μαθήτρια τότε της Έκτης δημοτικού, καθώς πήγαινα με τα πόδια στο σχολείο, έβλεπα τους περαστικούς να κρατούν στα δυο χέρια τους ένα παιχνιδάκι μικρό τσέπης, που είχε τη μορφή γάτας ή σκύλου και αφοσιωμένα να πατούν τα πλήκτρα του. Όταν έφτανα στην αυλόπορτα του σχολείου η κατάσταση ήταν ακριβώς η ίδια.
Οι μαθητές -περιμένοντας για την πρωινή προσευχή- περιφερόταν στην αυλή του σχολείου όλοι μ’ αυτό το παιχνίδι στα χέρια.
Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΣΠΙΓΚΟΣ.
Αγαπημένη μου σε θυμάμαι στο γυμνάσιο να μου μιλάς με σιγουριά για τα ιερά και τα όσια του έθνους, τους θεσμούς της πολιτείας και τους κανόνες. Και μέσα σε όλα τούτα κυριαρχούσαν ο Άναξ, η Άνασσα και η Βασιλομήτωρ ως θεμέλια και ρυθμιστές του πολιτεύματος, μαζί με τον Στρατό και το κόμμα μας την ΕΡΕ, που έγραφε και συνάμα δίδασκε ιστορία σύμφωνα με τις ανάγκες του νικητή μιας εποχής. Η ιστορία του σχολείου έφτανε μέχρι τον Καποδίστρια, μα οι «προαιώνιοι» εχθροί του έθνους ήσαν παρόντες σε κάθε ευκαιρία. Όλα τα δικά μας στρογγυλεμένα και ανώδυνα, και όλα των «άλλων» μισητά και ερεβώδη.