Γράφει ο Ιωσηφίδης Μάκης, Δάσκαλος (που αναλαμβάνει το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί).

‘’Μήγαρις έχω άλλο στο νου μου, πάρεξ ελευθερία και γλώσσα’’
(Διονύσιος Σολωμός)

‘’Ει θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται’’
(Κικέρων)

Του Αναστάσιου Αμανατίδη.

…Αυτή είναι η δεύτερη μεγάλη εποποιία του Κιλκίς, μετά την πρώτη, την επική μάχη Κιλκίς – Λαχανά της 21ης Ιουνίου 1913!
‘Τάδε έφη’, παρασυρμένος από ποδοσφαιρικό ντελίριο με επινίκειο ενθουσιασμό, μετά τον νικηφόρο αγώνα, την παραμονή του επετειακού εορτασμού της μεγάλης εθνικής εποποιίας της 21ης Ιουνίου 1913, ο Σιδηροκαστρινός φίλαθλος νομάρχης Κιλκίς (1974 – 1976), αείμνηστος Γιάννης Παναγιωτίδης, (κατόπιν νομάρχης Δωδεκανήσου και στη συνέχεια βουλευτής Σερρών, +1991).

Μωρέ τι σου είναι αυτός ο Ζάετς; Όπου βρεθεί και όπου σταθεί, ''Η Μακεδονία και η Μακεδονία, οι Μακεδόνες και οι Μακεδόνες. Εκείνο το ''βόρεια'' το .....ξεχνάει συνέχεια.
Ας σοβαρευτούμε. Αν περιμένουμε οι Σκοπιανοί να αποκαλέσουν τους εαυτούς τους βορειομακεδόνες, καλά κρασιά.

Του Κώστα Κιλτίδη, πρωην υπουργού-βουλευτή Κιλκίς.

Το δημοκρατικό πολίτευμα στις σύγχρονες κοινωνίες τείνει να απολέσει την αμεσότητα και την συμμετοχικότητα. Έτσι καταδυναστεύεται από ολιγάρχες και εξωθεσμικές πολιτικές ομάδες. Η δυνατότης δε παρέμβασης των ισχυρών έχει καταστεί κυρίαρχος παράγων.

Γράφει ο Δημήτρης Αγαθόπουλος, πρώην Πρόεδρος Δημοτικού Συμβουλίου Δήμου Κιλκίς.

Σε λίγες μέρες κατατίθεται στην Ολομέλεια της Βουλής προς ψήφιση το νομοσχέδιο με την ονομασία «Κλεισθένης 1», που αφορά την μεταρρύθμιση στον χώρο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
Αφορμή για αυτό το άρθρο δόθηκε από την τοποθέτηση του Προέδρου του Δ.Σ Κιλκίς κ. Κυριακίδη, στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου (8-5-18) η οποία και δημοσιεύτηκε στον τοπικό Τύπο.

Του Ανδρέα Μακρίδη. 

Τις τελευταίες ημέρες, μετά τη συμφωνία με τα Σκόπια, μια νέα φήμη άρχισε να διασπείρεται στην ταλαίπωρη αυτή κοινωνία: Πως η κυβέρνηση με το άρθρο 13 της συμφωνίας, παραχωρεί τμήμα της ΑΟΖ στα Σκόπια. Την ίδια έντονη ανησυχία είδαμε να εκφράζει προ ημερών και ένας αρθρογράφος των “Ειδήσεων”. Αξίζει να εξετάσουμε τη νέα αυτή φήμη.

Του Αναστάσιου Αμανατίδη.

Η οικονομική πλευρά μιας ιατρικής επίσκεψης, η αμοιβή του ιατρού δηλαδή, πάντα ήταν από τα σοβαρά που απασχολούσαν τόσο τον ασθενή, όσο και τον ιατρό! Μέχρις εδώ, τίποτε το επιλήψιμο.
Ο δε κόσμος του Κιλκίς από παράδοση φτωχός και κατ’ αναλογία, καθώς είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε από μέσα, και οι ιατροί του τόπου ήταν και είναι μετρίων εισοδημάτων.

Γράφει ο Τάσος Ναούμης, παιδίατρος, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..

Παρακολούθησα την πρώτη ημέρα από την συζήτηση που γίνεται στην βουλή με θέμα την πρόταση δυσπιστίας προς την κυβέρνηση, που προκλήθηκε με αφορμή την επικείμενη συμφωνία με το ...ακατανόμαστο γειτονικό μας κράτος.

Του Ανδρέα Μακρίδη.

Οι πρωθυπουργοί της Ελλάδας και των Σκοπίων, ανακοίνωσαν πως προσφέρουν στους λαούς τους μια ιστορική συμφωνία για τον τερματισμό της διένεξης μεταξύ των δύο χωρών. Η ελληνική κοινή γνώμη παγώνει στο άκουσμα πως η Ελλάδα με την υπογραφή της, δίνει το δικαίωμα στους Σκοπιανούς να αποκαλούνται Μακεδόνες, έστω και με κάποιους επίσημους συνταγματικούς προσδιορισμούς. Με εξαίρεση εκείνους που δεν ήθελαν καμία συμφωνία σύνθετης ονομασίας, και εκείνους που θα προσυπέγραφαν την οποιαδήποτε συμφωνία, η μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης προβληματίζεται. Σ' αυτήν θα απευθυνθούμε για μία ακόμα φορά.

Του Αναστάσιου Αμανατίδη.

Το Κιλκίς στις αρχές του περασμένου αιώνα βρέθηκε στο επίκεντρο των εθνικών διεκδικήσεων βαλκάνιων λαών. Η γειτονία με την Θεσσαλονίκη και το Αιγαίο, καθιστούσε το έδαφός του πεδίο και γέφυρα διεκδίκησης.