Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Την προπολεμική περίοδο το χιόνι επισκεπτόταν το Κιλκίς από τις αρχές Νοεμβρίου ενώ η μεγαλύτερη συχνότητα χιονόπτωσης παρουσιαζόταν τους δυο τελευταίους χειμερινούς μήνες, τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο. Η μέση ημερομηνία του πρώτου χιονιού ήταν του αγίου Νικολάου ενώ του τελευταίου το τελευταίο δεκαήμερο του Μαρτίου.

Η σημερινή ημέρα είναι πολύ σημαντική για την παράταξή μας. Είναι ημέρα χαράς και συνάμα ημέρα ευθύνης. Η μαζική συμμετοχή του προοδευτικού κόσμου στην εκλογική διαδικασία του Κινήματος Αλλαγής στέλνει ένα ξεκάθαρο μήνυμα προς πάσα κατεύθυνση: είμαστε εδώ.

Του Νίκου Κωνσταντινίδη, Εκπαιδευτικού – συγγραφέα.

...Ο πατέρας της Μερόπης λεγόταν Γρηγόρης Καραπιπέρωφ, ήταν απόφοιτος του Γυμνασίου του Καρς και είχε υπηρετήσει στο ρωσικό στρατό. Στην Ελλάδα ήρθε το 1914, μαζί με άλλους δύο δασκάλους από το Βεζίνκιοϊ για να δουν από κοντά, πώς είναι η ζωή εδώ. Ο πατέρας του Γρηγόρη και παππούς της Μερόπης, τού είχε πει να μη γυρίσει πίσω στο Καρς, δωροδοκώντας, μάλιστα, τις ρωσικές αρχές, γιατί,  αν γυρνούσε, θα έπρεπε να υπηρετήσει ξανά στο ρωσικό στρατό.

Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Όταν γεννήθηκε ο πατέρας μου την πρωτοχρονιά του 1931 έκανε ένα δαιμονισμένο κρύο, όχι ασυνήθιστο εκείνους τους προπολεμικούς χειμώνες που το Κιλκίς ξεπάγιαζε μόλις σηκωνόταν ο Βαρδάρης. Ελλείψει καυσόξυλων ο παππούς μου, πήρε το τσεκούρι και κομμάτιασε το μοναδικό τραπέζι του σπιτιού, τι να κάνει ο άνθρωπος, για να ρίξει τις σανίδες στη φωτιά ώστε να μην κρυώσει κι αρρωστήσει το μωρό που μόλις είχαν φέρει στο σπίτι.

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης, Δάσκαλος.

Δεκαετία του 60. Μαθητής της ΣΤ’ Δημοτικού ήμουν και θυμάμαι ότι είχαμε ένα τετράδιο στο οποίο γράφαμε τα βιογραφικά στοιχεία του λογοτέχνη (πεζογράφου ή ποιητή) ο οποίος έγραψε το κείμενο που κάναμε στο μάθημα των ‘’Ελληνικών’’.
Πηγαίναμε στο σπίτι κάποιου συμμαθητή μας που είχε εγκυκλοπαίδεια και αντιγράφαμε τα βιογραφικά στοιχεία. Ζαχαρίας Παπαντωνίου, Γεώργιος Βιζυηνός, Ιωάννης Πολέμης, Κώστας Καρκαβίτσας, Παύλος Νιρβάνας, Γεώργιος Δροσίνης, Στέλιος Σπεράντζας, Άγγελος Βλάχος, Τέλλος Άγρας κτλ.

Τα φετινά Χριστούγεννα και το εορταστικό Δωδεκαήμερο έρχονται για να δώσουν μια ανάσα ελπίδας και αισιοδοξίας στους πολίτες ότι, πέραν των άλλων, ο απεγκλωβισμός μας από την διετή πανδημία δεν θα αργήσει με την πολύτιμη παγκόσμια κινητοποίηση του επιστημονικού κόσμου.

Υπογράφουν οι: Χρυσή - Ουρανία Παπαδοπούλου, Business Management, London Metropolitan  University / Τμήμα Χρηματοοικονομικής, Παν. Πειραιά / Επιχειρηματίας.
Μαρκόπουλος Χ. Θωμάς, Π.Μ.Σ. Διεθνών Σπουδών, Ευρωπαϊκών Σπουδών και Διπλωματίας, Παν. Μακεδονίας / Επικοινωνιολόγος / Ραδιοφ. Παραγωγός.

Της Ελισάβετ Μελετιάδου.

ΤΟ ΣΤΑΔΙΟ ΤΩΝ ΡΑΝΤΕΒΟΥ: Εδώ, αναρωτιέμαι αν ο άλλος είναι κατάλληλος για να προχωρήσω σε αποκλειστική σχέση μαζί του. Αναλόγως του τύπου προσκόλλησης που έχει ο καθένας μας, διαφέρει και η ταχύτητα που περνάμε απ΄το ένα στάδιο στο άλλο.

Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Το μητρώο των οδών της πόλης μας θ’ αλλάξει πολλές φορές. Ονόματα δρόμων με τα οποία τα εκάστοτε Κοινοτικά ή Δημοτικά Συμβούλια θέλησαν να τιμήσουν πρόσωπα και γεγονότα από το πρόσφατο και μακρινό παρελθόν εξαφανίστηκαν ή επανήλθαν κατά καιρούς.

Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Μέχρι το τέλος του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου μόνο 21 πόλεις της Ελλάδας διέθεταν εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Τα περισσότερα βρισκόταν στην Παλαιά Ελλάδα και ηλεκτροδοτούσαν το 17,5% του πληθυσμού της.