Θέλεις δεν θέλεις είναι μερικές ειδήσεις που οδηγούν σε περίεργους συνειρμούς… Περίεργους και συνάμα  πικρούς για τις αξίες που κανοναρχούν τη ζωή μας. Τρεις αλλοδαποί συνελήφθησαν από την Αστυνομία, από 16 μέχρι 28 ετών, γιατί μπήκαν σε παρεκκλήσι γειτονικού χωριού και αφαίρεσαν από το παγκάρι 39 ευρώ και 60 λεπτά, όπως καταλεπτώς μας ενημερώνει η Αστυνομία. Τα κλοπιμαία μάλιστα αποδόθηκαν στον ιερέα του ναού.

«Τρία πράγματα στον πλανήτη δεν αφήνουν ίχνη στο πέρασμά τους: το πουλί που σχίζει τον αέρα, το ψάρι που διαπλέει το νερό και το οικονομικό έγκλημα του μανδαρίνου». Λαϊκή Κινέζικη σοφία, που έρχεται από τα βάθη του χθες και αγγίζει και το σήμερα. Βέβαια, η διαφθορά των υψηλόβαθμων κρατικών λειτουργών δεν αφορά μόνο την αυτοκρατορική ή την κομμουνιστική Κίνα (εκατοντάδες εκτελέστηκαν), αλλά και την καπιταλιστική δύση, τη σύγχρονη Ελλάδα και πάει λέγοντας.

Στην τάξη του Μπόμπου βάζει ερώτημα η δασκάλα, ποιοι έκτισαν τον Παρθενώνα. Ένα  παιδί γράφει ο Ικτίνος και ο Καλλικράτης, άλλο ο Φειδίας και ο Καλλικράτης… Γράφει και ο Μπόμπος: Το κτήνος ο Καλλικράτης! Ως γνωστόν ο Καλλικράτης ήταν αρχιτέκτονας στην αρχαία Αθήνα και η ακμή του συμπίπτει με την εποχή του Πελοποννησιακού πολέμου. Μεγάλα έργα συνδέονται με το όνομά του μεταξύ των οποίων, τα Μακρά τείχη, η κατασκευή του Παρθενώνα σε συνεργασία με τον Ικτίνο, και η κατασκευή του ναού της Αθηνάς-Νίκης στην Ακρόπολη.

Καλημέρα αδέλφια. Και  πάλι εδώ με τις «ριπές» μας.
Οι αγρότες έχουν δίκιο! Το τι κλάμα έπεσε από τους τηλεπαραθυράτους, τους ευαίσθητους και τους ψυχοπονιάρηδες δεν λέγεται. Αλλά και από τους εκλεκτούς εκπροσώπους των αστικών  κομμάτων. Που  ταυτόχρονα, όμως ακόνισαν και ξαμόλησαν τα μαχαίρια του «κοινωνικού αυτοματισμού» κατά των  αγροτών οι οποίοι  «κλείνουν τους δρόμους», «εμποδίζουν την διέλευση πλήττοντας τις άλλες τάξεις» που «διασύρουν τη χώρα»! και στο ερώτημα, για το ποιος φταίει για την κατάντια της αγροτιάς, κοιτάζουν πέρα μακριά, στο βάθος του ορίζοντα ή λένε «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε»

Είχαν επεξεργαστεί στο ΠΑΣΟΚ , ενόσω εξουσία είχε ο Καραμανλής, σε γενικές γραμμές την πολιτική τους μόλις θα αναλάμβαναν. Στην Ελλάδα εξάλλου η εξειδίκευση είναι ίδιον των λογιστών και των λοιπών καταφρονητέων ειδών. Πήραν λοιπόν την εξουσία με γενικές αρχές και ούτε οι πρώτες 100 μέρες άρκεσαν για να επεξεργαστούν τη λογιστική απεικόνιση της θλίψης που παρέλαβαν και της πολιτικής εξόδου την οποία οφείλουν να χαράξουν.

Με τους στίχους του Ναζίμ Χικμέτ στο νου και τις μελωδίες του Θάνου Μικρούτσικου στην ψυχή, ταξίδευα για το Πεκίνο, για τη μακρινή χώρα του ανατολίτικου μυστικισμού και της μακραίωνης ιστορικής διαδρομής. Η πρόσκληση που είχα στα χέρια μου από την Πανκινεζική Ενωση Δημοσιογράφων, για μια δεκαήμερη δημοσιογραφική αποστολή, απαιτούσε ένα πολύωρο αεροπορικό ταξίδι, πραγματικό… βάλσαμο για την σμπαραλιασμένη σπονδυλική μου στήλη. Αθήνα-Φραγκφούρτη και από εκεί άλλες 10 ώρες στους αιθέρες για Πεκίνο.

Κύριε Πρωθυπουργέ,
Στο Κιλκίς όλοι γνωρίζουν ότι δεν ψηφίζω το κόμμα σου.  Αυτό, όμως, δεν σημαίνει ότι η εκλογική επιτυχία του ΠΑΣΟΚ δεν δημιούργησε και σε μένα προσδοκίες για μια καλύτερη Ελλάδα.
Με την παρούσα επιστολή δεν σου ζητώ να κάνεις τους Έλληνες πλουσιότερους.  Το τροπάρι των «άδειων ταμείων», αληθινό ή ψεύτικο, το έχουμε ακούσει δεκάδες φορές από όλες τις Κυβερνήσεις.

Καλημέρα φίλοι κι αδέλφια

Κάποιοι ισχυρίζονται ότι τα οράματα του Πολυτεχνείου έχουν σε μεγάλο βαθμό εκπληρωθεί. Για να δούμε όμως:
Για το ψωμί: Πάνω από 600.000 χιλιάδες είναι οι επίσημα καταγεγραμμένοι άνεργοι. Πάνω από 2 εκατομμύρια οι μισθωτοί των 700 ευρώ. Πάνω από το 50% των συνταξιούχων ζουν με σύνταξη 300, 400 και 500 ευρώ. Εκατοντάδες χιλιάδες οι εργαζόμενοι με μερική απασχόληση,  οι εργαζόμενοι με μαύρη εργασία κ.λ.π.

Ανήμερα Αγ. Δημητρίου 2009, όταν κατέβηκα απο το δωμάτιο μου στη ρεσεψιόν μεγάλου ξενοδοχείου του Ακσαράϋ της Κωνσταντινούπολης, εκεί στη μεγάλη σάλα βρήκα τον συνταξιδιώτη  και κοντοχωριανό μου Δημήτρη Ευθυμιάδη να κουβεντιάζει του καλού καιρού στην Ποντιακή διάλεκτο με δύο νεαρούς Τούρκους ηλικίας 25 – 30 ετών. Επειδή ομιλώ καλά την Τουρκική γλώσσα, κι οΔημήτρης γνώριζε τις Ποντιακές μου αναζητήσεις, με κάλεσε αμέσως στην παρέα τους, όπου η συζήτηση φούντωσε.

Και  πάλι εδώ με τις «βολές» μας, μετά από αρκετό καιρό..

Καλημέρα «λαέ βασανισμένε». «Πάντοτε ευκολόπιστε και πάντα προδομένε».

Δεν είναι λέει δημοκρατικό να εμποδίζει το ΠΑΜΕ το διάλογο που επιχειρείται να γίνει για το «ταγμ-ασφαλιστικό»!!!  Βγήκαν στα κανάλια πρώτα οι μεγαλοδημοσιογράφοι οι παχυλά αμειβόμενοι για να κάνουν αυτή τη «δουλειά»  που κάνουν,  αγανακτισμένοι εκπρόσωποι κομμάτων, οργισμένοι βαστάζοι του συστήματος κ.λ.π. και διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους για τις αντιδημοκρατικές τακτικές του ΠΑΜΕ. Αυτό, το δεν είναι δημοκρατικό είναι παλιό και το επικαλούνται όλοι, όσοι, έχουν λερωμένο τον κώλο τους.