Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1920.

Την περίοδο της Τουρκοκρατίας η αμπελοκαλλιέργεια ήταν διαδεδομένη στην περιοχή του Κιλκίς, χωρίς όμως η πόλη μας να εξελιχθεί σε σημαντικό αμπελοοινικό κέντρο όπως ήταν η Γουμένισσα, η «εύυδρος και εύοινος κώμη», κατά τον Επιθεωρητή Ελληνικών Σχολείων Μακεδονίας Γεώργιο Χατζηκυριακού.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης, Εκπαιδευτικός - συγγραφέας, μέλος του Σύριζα-ΠΣ Κιλκίς.

Πολιτική δεν είναι μόνο η ιδεολογία. Πολιτική είναι και η νοοτροπία. Είναι το ήθος που γίνεται έθος και εθιμικό δίκαιο. O άνθρωπος δεν είναι μόνο η ιδεολογία του. Είναι ολόκληρη η πορεία του. Η εν γένει παιδεία και στάση του στη ζωή. Ο καθένας, εκτός από την κομματική έχει και την προσωπική του ταυτότητα. Αυτή που ορίζει τα πνευματικά και πολιτικά του χαρακτηριστικά. Όλα όσα  τον αξιολογούν ανθρωπιστικά και τον κρίνουν  αξιακά.

Του Νίκου Κουζίνη.

Ὅταν ξέσπασε ἡ ἐπανάστασις στὴν κυρίως Ἑλλάδα, ἦταν ἀδύνατον νὰ μὴν ἀκολουθήσουν τὰ βήματα τῶν ὑπολοίπων Ἑλλήνων οἱ Κρῆτες.
Στὴν Κρήτη δυστυχῶς, ἀπὸ ἀρχῆς γενέσεως τῆς ὀθωμανικῆς κατοχῆς, οἱ συνθῆκες δουλείας ἦταν οἱ χειρότερες. Μόνον τὰ Σφακιὰ διατηροῦσαν κάποια προνόμια, ἀνάλογα μὲ αὐτὰ τῶν Μανιατῶν καὶ τῶν Σουλιωτῶν. Οἱ Κρῆτες γιὰ τοὺς ὀθωμανοὺς ἦσαν σφάγια. Τόσο μεγάλη ἦταν ἡ φρενοβλάβεια τῶν ὀθωμανῶν, κατὰ τῶν Κρητῶν, ποὺ δὲν ἐπέτρεπαν στοὺς Κρῆτες νὰ διατηροῦν τὶς οἰκίες τους ἐντὸς τῶν πόλεων. Ἀκόμη καὶ οἱ τεχνῖτες ἔπρεπε τὶς νύκτες νὰ βγαίνουν ἐκτὸς τῶν τειχῶν.

Γράφει η Σοφία Ψαρρά, Μέλος Ν. Ε. ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ Κιλκίς.

Στη μεταμνημονιακή εποχή από τον Αύγουστο του 2018 και εντεύθεν, αναμένουμε τι θα επιστραφεί από εκείνα που δώσαμε για να σωθεί η χώρα, και όχι μόνο, αν σκεφτούμε τι υπέφεραν και τι υποφέρουν οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα από ανέλεγκτες εργοδοτικές συμπεριφορές, με πρόσχημα χθες τα μνημόνια και σήμερα τα «κεκτημένα» τους.

Γράφει ο Τάσος Ναούμης, παιδίατρος, Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε..

Μια φορά και έναν καιρό ο κινεζικός στρατός εισέβαλε αιφνιδίως και μαζικά σε όλες τις χώρες του πλανήτη. Εισέβαλε και στην χώρα μας. Οι στρατηγοί έκαναν συμβούλιο και πρότειναν στην κυβέρνηση την επιστράτευση του 70% του πληθυσμού, την χρήση καταφυγίων (lock down το λέγανε), εισηγήθηκαν την χρήση κράνους, την χρήση αλεξίσφαιρων γιλέκων και απαγόρευσαν την κίνηση πολιτών σε ομάδες για να μην δίνουν στόχο στον εχθρό.

Γράφει ο Κώστας Πινέλης.

Έτσι είναι όπως τα είπε στη Βουλή ο ΓΓ του ΚΚΕ σ. Δημήτρης Κουτσούμπας.
Ενώ είμαστε στο καλοκαίρι και ξεκινάει η αντιπυρική περίοδος, στην Πυροσβεστική Υπηρεσία υπήρχαν κενά 4.000 πυροσβεστών.
Την ίδια στιγμή από από τα συνολικά 17,7 εκατομμύρια ευρώ που ζητούσαν τα Δασαρχεία όλης της χώρας για έργα αντιπυρικής θωράκισης, η κυβέρνηση πίστωσε μόλις 1,7 εκατ. ευρώ για όλη την Ελλάδα και μάλιστα το ποσό αυτό είναι περικομμένο κατά 62% (!), αφού πέρυσι το αντίστοιχο ποσό ήταν σχεδόν 4,5 εκατομμύρια.

Της Ελισάβετ Μελετιάδου, Ψυχολόγος Α.Π.Θ, με μεταπτυχιακή εξειδίκευση στη Γνωστική Συμπεριφορική Ψυχοθεραπεια.

Εξηγούμε  στο παιδί πως είναι ευθύνη του να θυμάται τις ασκήσεις που τους βάζει η δασκάλα για το σπίτι.

Του φτιάχνουμε έναν χώρο διαβάσματος . Προϋπόθεση πάντα, ένα ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον, χωρίς φωνές, όπου υπάρχουν όρια.
Του ορίζουμε έναν σύντομο χρόνο διαβάσματος με ένα ρολόι μπροστά του. Όχι διάβασμα πολλών ωρών. 

Του Χρήστου Σπίγκου.

Ακούγαμε για φαινόμενο του θερμοκηπίου, δεν πολυκαταλαβαίναμε, και σφυρίζαμε αδιάφορα. 
 Βλέπαμε οικοπεδοφάγους, και από φόβο κλείναμε τα μάτια.
 Μας έλεγαν για μελλοντικές καταστροφές και κρυφογελάγαμε, με τη σκέψη ότι αν συμβεί στους «άλλους», θα τις εργαλειοποιήσουμε στη μάχη της ψήφου.
 Και η παράνοια των τελευταίων 200 ετών δεν έχει τέλος.

Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Την περίοδο του Μεσοπολέμου στο Κιλκίς βιβλιοπωλεία με την έννοια του καταστήματος όπου πωλούνται βιβλία, πολύτομα συγγράμματα και περιοδικά δεν υπήρχαν. Τα αντίστοιχα καταστήματα πωλούσαν διάφορα είδη λιανικού εμπορίου και σε κάποια γωνιά είχαν σχολικά βιβλία και γραφική ύλη για τους μαθητές:

Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Μετά τη μάχη του Κιλκίς όταν στην κατεστραμμένη εγκαθίστανται οι πρώτοι οικιστές της, που στη συντριπτική τους πλειοψηφία προέρχονται από τη Στρώμνιτσα, η πόλη μετονομάζεται σε Νέα Στρώμνιτσα. Με αυτό το όνομα παρουσιάζεται σε ανταποκρίσεις κάποιων Αθηναϊκών εφημερίδων όπως του ΣΚΡΙΠ (21-9-1913) χωρίς όμως να παραλείπεται και η παλιά ονομασία Κιλκίς που επεξηγηματικά τίθεται εντός παρενθέσεως.