Δευτέρα, 14 Ιουλίου 2025, 5:30:59 πμ
Γράφει ο Χρήστος Σπίγκος.
Πριν από σαράντα χρόνια αισθάνθηκα μεγάλη χαρά, όταν μου ανακοινώθηκε η πρόσληψή μου στη ΔΕΗ.
Η ευκαιρία να εργαστώ σε ένα κανονικοποιημένο εργασιακό περιβάλλον και η καθημερινή αίσθηση της εξυπηρέτησης του πολίτη μου έδιναν φτερά να βελτιώνω συνεχώς τον εαυτό μου και τους γύρω μου.
Σάββατο, 30 Οκτωβρίου 2021 18:28

Πως ήταν το Κιλκίς το 1911

Συντάκτης:

Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Ο «Οδηγός του Ιγγλέση» υπό τον πλήρη τίτλο «Ιγγλέσης Νικόλαος Γ., Οδηγός της Ελλάδος, απάσης Μακεδονίας, της Μικράς Ασίας μετά των νήσων του Αρχιπελάγους και των νήσων Κρήτης – Κύπρου – Σάμου» εκδόθηκε για πρώτη φορά τον Μάιο του 1905 και κάθε τεύχος του κάλυπτε περίοδο δυο ετών.

Πέμπτη, 28 Οκτωβρίου 2021 20:25

Μια ιταλική καταγραφή για την 28η Οκτωβρίου 1940

Συντάκτης:

Γράφει ο Νίκος Κουζίνης.

Ο υπολοχαγός Καμπιόνε σημειώνει στο ημερολόγιο της μεραρχίας: «28η Οκτωβρίου 1940. Ξημερώματα στις 6 και 15 αρχίζουν οιεχθροπραξίες.

Είναι η επέτειος της πορείας προς την Ρώμη (γιορτή του καθεστώτος Μουσολίνι). Δύο συντάγματα πεζικού, το 31ο και το 32ο, αποτελούνταν την βάση των δυο φαλαγγών βορείως και νοτίως στον τομέα της μεραρχίας μας υποστηριζόμενα από ορειβατικό πυροβολικό, από ιπποκίνητο και από πυροβόλα των 150 διέρχονται  τα  ελληνοαλβανικά σύνορα. Ο ουρανός είναι πολύ συννεφιασμένος.

Πυκνή ομίχλη περιβάλλει τα βουνά. Η ορατότητα είναι σχεδόν στο μηδέν Τα τμήματά μας προελαύνουν σε όλη την έκταση τουμετώπου της επιθέσεως χωρίς να συναντήσουν αντίσταση, υποστηριζόμενα από ορεινό πυροβολικό λόγω της μικρής ορατότητας, και φθάνουν την νύχτα σε ορισμένα χωριά επί του ελληνικού εδάφους σε απόσταση ολίγων χιλιομέτρων από τα σύνορα. Η επιχείρηση διεξήχθη με αλλεπάλληλα κλιμάκια, μεθοδικά με απόλυτη ηρεμία, εξαιρέσει μερικών σποραδικών πυροβολισμών η αραιών τυφεκιοβολισμών εκ μέρους των τμημάτων που βρίσκονται σε επαφή με τον εχθρό κοντά στα κατοικημένα κέντρα κατά των κατευθύνσεων της εισβολής.

29η Οκτωβρίου. Η βροχή που άρχισε από χθες το βράδυ εξακολουθεί ραγδαία, δυσκολεύοντας σημαντικά τον εφοδιασμό και επιβραδύνοντας την προέλαση του πεζικού, το οποίο προχωρεί προς τους καθορισμένους αντικειμενικούς σκοπούς Το 37ο  σύνταγμα  πεζικού έχει φτάσει στους Φιλιάτες αξιόλογη ελληνική κωμόπολη σε απόσταση λίγων χιλιομέτρων από τα σύνορα, όπου θα μείνει επί μερικές μέρες προς παρασκευήν του νέου άλματος προς τα εμπρός και ευθυγραμμισθεί με τα άλλα τμήματα τα προελεύνοντα στον ίδιο τομέα.

Πρέπει να συντονισθεί η συγκλίνουσα ενέργεια  όλων των τμημάτων για να παραβιασθεί η διάβαση του Καλαμά, σημαντικού ποταμού που έχει πλημμυρίσει λόγω των βροχών. Το πεζικό ακολουθούν αμέσως οι «Έφιπποι Οδηγοί» (δηλ. το 19ο  σύνταγμα ιππικού) για να χρησιμοποιηθούν σε πεδινές περιοχές μόλις τα τμήματα μας περάσουν τηνορεινή ζώνη ορισμό των μαχόμενων στρατευμάτων. Το βράδυ έρχεται να δώσει αναφορά ο διοικητής του πυροβολικού της  μεραρχίας. Πρόκειται να ρυθμισθεί ο τρόπος της δράσεως του πυροβολικού δια την διάβαση του ποταμού Καλαμά, ο οποίος θα αποτελεί σοβαρό εμπόδιο, σε περίπτωση αντιστάσεως των Ελλήνων.

30η Οκτωβρίου. Η επίμονη βροχή που συνεχίζεται μέρα-νύχτα με θύελλες, δυσκολεύει τις κινήσεις του στρατού και τις επιβραδύνει. Οι Μελανοχιτώνες που ήσαν στην άμεση διάθεση της Διοικήσεως της Μεραρχίας και μέναν κοντά σε αυτήν προωθούνται επίσης. Η όλη κίνηση στην Διοίκηση την ημέρα αυτή είναι ζωηρότατη. Αύριο το στρατηγείο θα μεταφερθεί εις την Βέρβα, ένα χωριό επί των ελληνοαλβανικών συνόρων. Ξαφνικά,αργά το δείλι, φθάνουν 900 εργάτες οι οποίοι πρόκειται να εργασθούν για την επισκευή του τμήματος της οδού από την Κονίσπολι της Αλβανίας έως τους Φιλιάτες, επί του Ελληνικού εδάφους. Τους μεταφέρουν φάλαγγες φορτηγών αυτοκινήτων φορτωμένων με υλικό, ενώ βρέχει και φυσά δυνατός άνεμος. Οι εργασίες ξεκινούν αμέσως, με έκτακτη δραστηριότητα.

Οι ειδήσεις από τα προελαύνοντα στρατεύματα είναι αθησυχαστικές.  Συναντούν ελάχιστη αντίσταση. Έξαφνα το βράδυ, σαν κεραυνός σε καθαρό ουρανό, έρχεται η ανακοίνωση ότι σκοτώθηκε στους Φιλιάτες ο διοικητής του 32ου συντάγματος. Αποτελεί σημαντικότατη απώλεια ο θάνατός του κατά την αρχική φάση των επιχειρήσεων, γιατί στερεί το σύνταγμα του γέρου διοικητού εκτιμώμενου από τους υφισταμένους του, ιδίως από τους στρατιώτες. Ο συνταγματάρχης είχε πάει στο παρατηρητήριο του πυροβολικού για να εξετάσει ο ίδιος από πού προήρχετο η βολή μίας εχθρικής πυροβολαρχίας, η οποία παρενοχλούσε τα στρατεύματα τα συγκεντρωθέντα στους Φιλιάτες. Εκεί στο παρατηρητήριο τον πέτυχε μια εχθρική οβίδα και τον κομμάτιασε. Ήταν ο μόνος αξιωματικός που έπεσε κατά την πρώτη φάση των επιχειρήσεων. Ο θάνατός του προκάλεσε γενική και ειλικρινή θλίψη, που ήταν ακόμη μεγαλύτερη, γιατί το τραγικό γεγονός επήλθε ενώ τόσο λαμπρά εξελισσόταν οι επιχειρήσεις.

31η Οκτώβρη. Το πρωί στις 6 αρχίζει η μετακίνηση της Διοικήσεως προς την Βέρβα!

1η Νοέμβρη.Ύστερα από μέρες βροχής και ανέμου και ύστερα από το χθεσινό χαλάζι ο καιρός σήμερα είναι ωραίος κι ο ήλιος καταυγάζει τα άσπρα σπιτάκια της ορεινής αυτής κωμόπολης. Ζωηρά κίνησις στην Διοίκηση τηςμεραρχίας, λόγω των επιχειρήσεων που θα διεξαχθούν μετά την διάβαση του ποταμού Καλαμά. Το πρωί πετούν επάνω από το μέρος που βρισκόμαστε 9 αεροπλάνα «Καπρόνι» σε πυκνό σχηματισμό κατευθυνόμενα προς νότο, προφανώς για να βομβαρδίσουν εχθρικές θέσεις.

2α Νοεμβρίου. Προετοιμασίε για μεταφορά στους Φιλιάτες.

3η Νοεμβρίου. Μεταφερόμεθα με τις ίδιες πάντοτε δυσκολίες, από ημιονικούς οδούς, στους Φιλιάτες. Στους Φιλιάτες, όπου έχει συγκεντρωθεί πολύς στρατός και τώρα βρίσκεται και η Διοίκηση της μεραρχίας, επικρατεί γενικώς ατμόσφαιρα ενθουσιασμού και επιθέσεως. Το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού έμεινε στην πόλη και οι Αρχές που δεν θέλησαν να εγκαταλείψουν την θέση τους, παραμένουν τελείως αδιάφορες για την άφιξή μας. Δύο οβίδες πέφτουν ακριβώς μέσα στην πλατεία. Κανείς δεν κινείται. Και όμως η πλατεία είναι γεμάτη από αυτοκίνητα μεταγωγικά, στρατιώτες ακόμη δε και πυρομαχικά που έχουν ξεφορτωθεί πρόχειρα, έχει δε κατακλυσθεί από τους ντόπιους. Οι δυο οβίδες που έπεσαν μέσα στην πλατεία, αν είχαν πέσει στα πυρομαχικά θα είχαν προκαλέσει μεγάλες απώλειες, σε ανθρώπινες ζωές και υλικό. Ο νεοκατασκευασμένος δρόμος αποτελείται μόνο από μια λωρίδα χώματος, δίχως κατάστρωμα. Είναι γεμάτος λάσπη, νερά και άφθονες πέτρες....Η Διοίκηση της μεραρχίας έχει εγκατασταθεί στο νεόκτιστο σχολείο. (Φιλιατών). ( Προετοιμασίες για πέρασμα Καλαμά)!..

4η Νοεμβρίου. Έρχεται από τα Τίρανα ο Διοικητής του Μηχανικού για να επιστατήσει στην ζεύξη του ποταμού όταν θα συντελεσθεί η διάβασή του.Την ίδια ώρα φθάνουν και τρεις αξιωματικοί δημοσιογράφοι, πολεμικοί ανταποκριτές, ο ένας του γραφείου τύπου και προπαγάνδας, ο άλλος του «Τζορνάλε ντ' Ιτάλια» και ο τρίτος της «Γκαζεττα ντελ Πόπολο». Το βράδυ έρχεται από τα Τίρανα ο αρχηγός ενός σώματος άτακτων Αλβανών για ν' ανακοινώσει ότι την ημέρα της ενάρξεως των εχθροπραξιών είχε απώλειες τρεις νεκρούς και δυο τραυματίες. Ταυτόχρονα ήρθαν στους Φιλιάτες κι ο διοικητής της Εθνικής Τράπεζας της Αλβανίας κι ένας υπάλληλος του Υπουργείου των Εξωτερικών για να εξετάσουν αν είναι δυνατόν να ξεκινήσουν αμέσως την δράση τους στην Κωμόπολη.... Αύριο θα εξαπολυθεί αληθινή θύελλα πυρός…

5η Νοεμβρίου. Από την 10η χθες το βράδυ τα εχθρικά πολυβόλα βάλουν σφοδρώς κατά της παρατάξεως μας, στον ποταμό Καλαμά. Αργότερα βάλλουν και το εχθρικό πυροβολικό. Στις 9 το πρωί εμφανίζονται πάνω μας τα πρώτα αεροπλάνα και αδειάζουν τις βόμβες τους σε ένα σημείο όχι ενδιαφέρον. Κατά τις δέκα βομβαρδίζονται στόχοι κοντά στους Φιλιάτες.

Συγκλονίζονται όλα τα σπίτια της Κωμόπολης. Οι πρώτες πληροφορίες ότι στοιχεία δύο ταγμάτων του 32ου πέρασαν τον Καλαμά, αναγκάζουν τον Μέραρχο να μου δώσει εντολή να εξακριβώσω την αλήθεια και συγχρόνως να εξετάσω που πρέπει να ζευχθεί ο ποταμός με γεφυρόσκαφα. Κατά τις 11 επιβαίνω στην μοτοσικλέτα ενός αγγελιοφόρου  και πηγαίνω στον ποταμό.

Σε καμπή του δρόμου, που οργώνεται από το εχθρικό πυροβολικό, συναντώ τον πρώτο τραυματία. Κατά μήκος του δρόμου διακρίνω κι άλλους. Βρίσκω τον συνταγματάρχη παρατηρητή ο οποίος με ενημερώνει ότι ομάδα στρατιωτών προσπαθούν να βάλουν καλώδιο για να περάσουν τον ποταμό. Στις 4 το απόγευμα αφού υποσθήκαμε αισθητές απώλειες εγκαταστήσαμε τη γέφυρα και τμήματα μας πέρασαν απέναντι.

6η Νοεμβρίου. Απόλυτη ηρεμία ακολουθεί την σφοδρή χθεσινή δράση, που κατέληξε στην διάβαση του ποταμού. Κατά τις 8 το πρωί εχθρικά αεροπλάνα ανατινάζουν την γέφυρα, που με τόσους κόπους είχαμε εγκαταστήσει το βράδυ. Ένα εχθρικό αεροπλάνο ήταν αληθινά υπέροχο. Κατέβαινε κάθετα σχεδόν στα 30 μέτρα μέσα στη στενή κοιλάδα. Τα τμήματά μας είχαν προελάσει 12 χιλιόμετρα από εδώ, έως την Βάρφανη.

7η Νοεμβρίου. Ενώ συνεχίζονται οι κινήσεις για την προέλαση της μεραρχίας έρχεται διαταγή από το Σώμα Στρατού να σταματήσει η προέλαση να οπισθοχωρήσουν τα στρατεύματα και να σχηματίσουν ισχυρό προγεφύρωμα στον Καλαμά με κέντρο την Βρυσέλλα όπου είχε δημιουργηθεί η γέφυρα με τα γεφυρόσκαφα. Μετά μάθαμε για τις ελληνικές νίκες στο υπόλοιπο μέτωπο της Ηπείρου. Οι Έλληνες είχαν φθάσει στην Κορυτσά.

17η Νοέμβρη. Προετοιμασία υποχώρησης.

18η Νοέμβρη. Υποχώρηση. Στις 10 έρχεται να δώσει αναφορά ο Ταγματάρχης-Διοικητής των άτακτων Αλβανικών σωμάτων, μαζί με δύο Αλβανούς αξιωματικούς, και λέει ότι οι Αλβανοί ετοιμάζονται να μας εγκαταλείψουν. Επειδή πρόκειται περί συμμοριτών που αποτελούνται από κάθε καρυδιάς καρύδι.

(Από το βιβλίο ¨Κάτι για το Φιλιάτι¨ του Γιώργου Κώτση-Φιλιάτες 2011)

Γράφει ο Παναγιώτης Αδάμος.

Ως γνωστόν, ο πρέσβης της Ιταλίας που τα ξημερώματα της 28ης Οκτωβρίου 1940 επέδωσε το τελεσίγραφο στο Μεταξά ήταν ο Εμμανουέλε Γκράτσι. Μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου ο Γκράτσι εξέδωσε ένα βιβλίο με τίτλο '' Η αρχή του τέλους''. Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας υποστηρίζει ότι η αρχή του τέλους του φασιστικού καθεστώτος της χώρας του ήταν η καταστροφική του ήττα στην Αλβανία το 1940-'41, με την έννοια ότι επρόκειτο, πράγματι, για την πρώτη μεγάλη αποτυχία της Ιταλίας, η οποία, υπό την εξουσία του Μουσολίνι από το 1922, φαινόταν, μέχρι τότε, να τα πηγαίνει πολύ καλά σε όλους τους τομείς.

Το βιβλίο περιέχει πολλά και ενδιαφέροντα στοιχεία που κατά καιρούς έχουν αξιοποιηθεί από πολλούς συγγραφείς στις μελέτες τους για τον ελληνοϊταλικό πόλεμο. Την προσοχή μου όμως τράβηξε ένα περιστατικό που αφηγείται ο Γκράτσι και το οποίο, για κάποιους λόγους, δεν έχει τύχει της προβολής που του άξιζε.

Συγκεκριμένα, ο Γκράτσι αναφέρει ότι αμέσως μετά την κήρυξη του πολέμου το πρωί της 28ης Οκτωβρίου, ο ίδιος, σύμφωνα με το πρωτόκολλο της εποχής σε καιρό πολέμου, εγκατέλειψε την Ελλάδα, όπως έπραξε, αντίστοιχα και ο έλληνας πρέσβης στη Ρώμη, που αναχώρησε ομοίως από την ιταλική πρωτεύουσα για την Ελλάδα. Φτάνοντας, λοιπόν, στη Ρώμη, ο Γκράτσι, όπως ο ίδιος αφηγείται, παρουσιάστηκε στον υπουργό εξωτερικών Τσιάνο (29 Οκτωβρίου) και ζήτησε περισσότερες πληροφορίες για τον πόλεμο που είχε ήδη ξεκινήσει και για τις εξελίξεις στο μέτωπο. Προς μεγάλη του έκπληξη, ο Τσιάνο τον καθησύχασε λέγοντάς του ότι δεν πρόκειται να γίνει κανένας πόλεμος! ''Τι εννοείτε, κύριε υπουργέ'' ρώτησε ο Γκράτσι, προσθέτοντας: ''ο πόλεμος ήδη ξεκίνησε από χτες''!

Και τότε ο Τσιάνο απάντησε το εξής εκπληκτικό: ''Έχουμε εξαγοράσει τους Έλληνες στρατιωτικούς διοικητές του μετώπου. Θα προβάλουν μια συμβολική αντίσταση για λίγα εικοσιτετράωρα και, κατόπιν, με τις κατάλληλες ενέργειές τους το ελληνικό μέτωπο θα καταρρεύσει''. Ο Γκράτσι αναφέρει ότι το ίδιο απόγευμα (πάντα 29 Οκτωβρίου) συναντήθηκε και με τον Μπαντόλιο, τον αρχηγό του ιταλικού γενικού επιτελείου, ο οποίος τον διαβεβαίωσε ότι όσα του είχε πει ο Τσιάνο ήταν αλήθεια. Ο Γκράτσι δεν σχολιάζει αυτές τις πληροφορίες, αφήνοντας απλά να εννοηθεί ότι οι εξελίξεις στο μέτωπο διέψευσαν τόσο τον Τσιάνο όσο και τον Μπαντόλιο.

Τι μπορεί να είχε συμβεί; Κατά τη γνώμη μου δύο είναι οι κύριες εκδοχές:

Πρώτη εκδοχή: οι Τσιάνο και Μπαντόλιο, για κάποιο λόγο, είπαν ψέματα στον Γκράτσι. Δηλαδή δεν έγινε καμία εξαγορά των Ελλήνων διοικητών του μετώπου (Κατσιμήτρου, Δαβάκη και λοιπών).

Δεύτερη εκδοχή: η ιταλική ηγεσία έπεσε σε μια απίστευτη ελληνική παγίδα/εξαπάτηση! Με άλλα λόγια, όντως έγινε η ιταλική κίνηση εξαγοράς των Ελλήνων, οι οποίοι προφανώς υποκρίθηκαν ότι αποδέχονται την πρόταση, προκειμένου, φυσικά, να παρασυρθούν οι Ιταλοί σε εντελώς λανθασμένες εκτιμήσεις για τις προοπτικές της ελληνικής άμυνας. Πράγματι, ίσως έτσι εξηγείται, ως ένα σημείο, και ο βαθμός στον οποίο η ιταλική ηγεσία υποτίμησε την Ελλάδα και της επιτέθηκε με δυνάμεις που δεν ήσαν αριθμητικά επαρκείς. Μάλλον δεν ανέμεναν σοβαρή αντίσταση!

Η συγκεκριμένη αναφορά του Γκράτσι έχει κατά κανόνα αποσιωπηθεί, τουλάχιστον από την ελληνική βιβλιογραφία, παρ' όλο που πρόκειται για πληροφορία κρισιμότατη, άσχετα αν έγινε τελικά ή όχι η εξαγορά των Ελλήνων διοικητών.

Πιθανότατα δεν θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια. Πάντως, αν ισχύει το ότι οι Έλληνες εξαπάτησαν τους Ιταλούς υποκρινόμενοι ότι εξαγοράστηκαν, πρόκειται για μια συναρπαστική σελίδα της νεότερης ελληνικής ιστορίας. Δεν μπορούμε να μη φέρουμε στη μνήμη μας την αντίστοιχη ''μπλόφα'' του Θεμιστοκλή, στα 480 π.Χ., την παραμονή της ναυμαχίας της Σαλαμίνας, όταν ο δαιμόνιος Αθηναίος έστειλε στον Ξέρξη έναν δούλο του με το μήνυμα ότι τασσόταν με το μέρος του και ότι την κρίσιμη στιγμή της σύγκρουσης θα διέλυε τον ελληνικό στόλο! Αυτή η εξαπάτηση ώθησε τον Ξέρξη να δώσει εντολή να εισέλθει ο στόλος του μέσα στο στενό της Σαλαμίνας, με τις γνωστές καταστροφικές συνέπειες για την εκστρατεία του.

Φαίνεται πως οι Ιταλοί Φασίστες, με τον γνωστό ερασιτεχνισμό και επιπολαιότητα με τα οποία αντιμετώπιζαν τα πάντα, δεν είχαν διαβάσει καλά τα μαθήματά τους αρχαίας ελληνικής ιστορίας...

ΠΗΓΗ: Εμμανουέλε Γκράτσι, ''Η αρχή του τέλους'' , εκδόσεις ΕΣΤΙΑ 2007 (1η έκδοση το 1945).

Πέμπτη, 28 Οκτωβρίου 2021 19:03

Η 28η Οκτωβρίου 1940 στο Κιλκίς

Συντάκτης:
Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.
Ο δαιμονισμένος ήχος της σειρήνας στην ταράτσα του κινηματογράφου «Εθνικόν» ειδοποίησε τους Κιλκισιώτες ότι ο πόλεμος είχε ξεκινήσει. Η προκήρυξη πρόσκλησης εφέδρων της περιοχής του Γ’ ΣΣ καλούσε στα όπλα αξιωματικούς και οπλίτες. Από τους έφεδρους εξ εφέδρων αξιωματικούς και ανθυπασπιστές όλων των όπλων και σωμάτων του στρατού ξηράς έπρεπε να παρουσιασθούν στις μονάδες που όριζε το φύλλο πορείας όσοι ανήκαν στις κλάσεις μετά το 1916. Από τους γυμνασμένους έφεδρους οπλίτες οι κλάσεις από το 1920 και μετά ενώ οι του πεζικού και ιππικού από το 1923 και μετά.
Σύντομα το κέντρο της πόλης μας γέμισε φαντάρους, που τους συνόδευαν δακρυσμένοι οι συγγενείς τους. Αυτοί, όπως γράφει ο Θανάσης Χατζημητάκος, «χαρούμενοι με χαιρετούρες ανοιχτές φεύγανε για τους στρατώνες ή παρέες – παρέες με φίλους καθισμένοι στα τραπεζάκια, στα μαγειρεία του Ιγνάτη και του Θεοδοσιάδη στην 21ης Ιουνίου, πίνανε το αποχαιρετιστήριο κρασί». Άλλοι κατευθύνονταν στην οδό Χαλκέων όπου ήταν οι υπαίθριοι φωτογράφοι, για να βγάλουν αναμνηστική φωτογραφία. Για κάποιους ίσως ήταν και η τελευταία.
Οι μαθητές που πήγαν στα σχολεία επέστρεψαν χαρούμενοι, αφού τα σχολεία θα παρέμεναν κλειστά λόγω της επιστράτευσης των περισσότερων δασκάλων και καθηγητών. Ο Λύσανδρος Φάσσος, μαθητής τότε στη δευτέρα τάξη του οκτατάξιου γυμνασίου, περιέγραψε την εικόνα που επικρατούσε στην πόλη του Κιλκίς: «Μια παράξενη οχλοβοή απλωνόταν πάνω απ’ την πόλη. Κατηφόρισα προς του Νικολόπουλου, μην είχαν έρθει οι εφημερίδες, που τότε κυκλοφορούσαν και τη Δευτέρα. Στο πρακτορείο μπροστά ένα τσούρμο κόσμος περίμενε τις εφημερίδες, που δεν είχαν έρθει ακόμα. Άλλωστε πως θα ‘φθαναν αυθημερόν στο Κιλκίς με όλη αυτή την αναμπουμπούλα των πρώτων ωρών;
Βρήκα μερικούς συμμαθητές και προχωρήσαμε προς το Γυμνάσιο. Μας ζώσανε τα ίδια συναισθήματα, βλέπαμε κάτι παράξενο ο ένας στο βλέμμα τ’ αλλουνού. Στους δρόμους κίνηση μεγάλη. Ένα πολύχρωμο πλήθος πήγαινε εδώ κι’ εκεί, κυριαρχούσε το χακί, οι έφεδροι τρέχανε πάνω κάτω να βρουν που θα καταταγούν. Τους ακολουθούσε ένα πλήθος δικών τους πούχε κατέβει από τα γύρω χωριά με δισάκια και ζεμπίλια, για να τους αποχαιρετίσει. Άλλοι φέρνανε τα ζώα τους για επίταξη, κάτι λιγοστά επιβατικά και φορτηγά αυτοκίνητα που κυκλοφορούσανε, είχαν ήδη φαντάρους στο τιμόνι και κάμποσα ήταν πια βαμμένα με χρώματα παραλλαγής, καμουφλάζ. Παρέες κόσμος ήταν μαζεμένος στα σημεία όπου είχαν τοιχοκολληθεί οι προκηρύξεις με τις οδηγίες για την υλοποίηση των διαταγών της επιστράτευσης. Ακόμα, ο κόσμος μαζευόταν σε καφενεία και σε άλλα κέντρα, όπου από τα λιγοστά ραδιόφωνα της εποχής άκουγε το μεγάλο νέο, τα διαγγέλματα και τις όσες μεταδίδονταν εξελίξεις της κατάστασης». (Λύσανδρος Φάσσος, Μνήμες μιας εποχής).
Οι μεγάλοι πρωταγωνιστές ήταν οι αξιωματικοί και στρατιώτες του 13ου ΣΠ που έδρευε στην πόλη του Κιλκίς και υπαγόταν στη ΧΙ Μεραρχία με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Διοικητής του 13ου συντάγματος ήταν ο συνταγματάρχης Δημήτριος Σινιώρης και διοικητές των τριών ταγμάτων οι ταγματάρχες Μιχαήλ Κολιός, Κων. Σταύρου και Βασίλειος Τσιτσεκλής. Οι περισσότεροι από τους άνδρες του συντάγματος καταγόταν από τις περιφέρειες Κιλκίς και Λαγκαδά και όπως έγραψε ο έφεδρος ανθυπολοχαγός Ευάγγελος Γοργίας μπορεί να μην ήταν υποδείγματα στρατιωτικής πειθαρχίας αποδείχθηκαν όμως πραγματικοί ήρωες στην πρώτη γραμμή του πολέμου: «Πόντιοι το πλείστον με ιδιάζουσα προφορά και με τα δημοτικά τραγούδια του Πόντου. Στρατιώται, όχι τόσο πειθαρχικοί, όχι τόσο πρόθυμοι, κούρασι σωστή των νεύρων των αξιωματικών, οι οποίοι όμως είχαν την πεποίθησι στους άνδρας αυτούς, τους ψημένους, τους ηλιοκαμένους, ότι θα πολεμούσαν με ψυχραιμία, με θάρρος, ανδρεία και αυταπάρνησι. Είχαν την πεποίθησι ότι το μίσος και η εκδίκησι που φούσκωνε στα στήθια τους, θα τους μετέτρεπε εις ήρωας. Και πραγματικά έγιναν ήρωες, έχυσαν το αίμα τους επάνω στ’ Αλβανικά βουνά και οι περισσότεροι δεν επέστρεψαν. Είναι δόξα πραγματική που η νεωτέρα γενεά θα υπερηφανεύεται γι’ αυτούς». (Ευάγγελος Γοργίας, Οι νικηταί αιχμάλωτοι).
Το σύνταγμα με το διοικητή του και με τα Ι και ΙΙ τάγματα ξεκίνησε για τα σύνορα στις 30 Οκτωβρίου. Το ΙΙΙ τάγμα άφησε το Κιλκίς το βράδυ της 2ας Νοεμβρίου 1940.
Έτσι ξεκίνησε η ένδοξη πορεία του συντάγματος της πόλης μας, η οποία, δυστυχώς, κοντεύει να ξεχαστεί. Μια τέτοια μέρα εθνικής περηφάνιας και συναισθηματικής φόρτισης δεν έχω παρά να επαναλάβω τα όσα έγραψα στον επίλογο του τελευταίου βιβλίου μου: «Το 1940 τελείωσε έχοντας προσφέρει στο 13ο Σύνταγμα ηρωικές νίκες. Το 1941 που ξεπρόβαλε έκρυβε για τους στρατευμένους άνδρες του Κιλκίς οδυνηρές εκπλήξεις. Στην «εαρινή αντεπίθεση» θα χανόταν στο Μπούμπεσι και το Μάλι Σπαντάριτ ο ανθός της νεολαίας του Κιλκίς. Πόσοι άραγε από τους σημερινούς νεολαίους του Κιλκίς γνωρίζουν τι σημαίνουν τα δυο αυτά ονόματα;»
 
Περισσότερα άρθρα και φωτογραφίες από το νομό Κιλκίς θα βρείτε στην ιστοσελίδα και στο fb του τεχνικού γραφείου k4s tation.
Πέμπτη, 28 Οκτωβρίου 2021 18:18

25 Μαρτίου 1821 - 28 Οκτωβρίου 1940. Ιστορία διδάσκουσα;

Συντάκτης:

Του Χρήστου Σπίγκου.

Κάθε τέτοια ημέρα ανατρέχω πίσω, στα μαθητικά μου χρόνια, όταν η ερμηνεία ιστορικών γεγονότων από αδιαμφισβήτητα χείλη, όπως εκείνα του γονιού, του δάσκαλου ή του καθηγητή, ενσωματώνονταν άκριτα στη μνήμη μου.

Του Χρήστου Σπίγκου.

Σε έρευνα του 2004 διαβάζουμε ότι, το 80% περίπου των νέων 18 – 25 ετών δηλώνουν ότι ενδιαφέρονται από λίγο έως καθόλου για την πολιτική. Στο υπόλοιπο 20% των ερωτηθέντων, το 18% δηλώνουν ότι ενδιαφέρονται αρκετά για τα πολιτικά δρώμενα και μόλις το 2% είναι οι πλέον ένθερμοι της πολιτικής.

Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Στις 23 Οκτωβρίου 1941 ομάδα τριών ανταρτών εμφανίστηκε στα Ριζανά. Αμέσως κινητοποιήθηκε η δύναμη χωροφυλακής του σταθμού Ισώματος μαζί με ομάδα καταδίωξης πολιτών από το Ίσωμα και τα Ριζανά για την ανακάλυψη των ενόπλων. Η έρευνα συνεχίστηκε στα Θεοδόσια, όπου συγκροτήθηκε νέα ομάδα καταδίωξης και η έρευνα επικεντρώθηκε στα τρία χωριά Κλειστό, Αμπελόφυτο και Κυδωνιά.

Γράφει ο Σωτήρης Μαρκάδας, Δάσκαλος - Διευθυντής Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Κιλκίς.

Τί ήταν τελικά το έπος του 40;

Ο Οδυσσέας Ελύτης που κατατάχτηκε, πολέμησε στην πρώτη γραμμή και αρρώστησε βαριά από τύφο στο μέτωπο, σε μια συνέντευξη του το 1962 αναφέρει πως «ήταν μια βίαιη φορά προς τα εμπρός του λαού που είχε κάποτε ηττηθεί, όχι εξ αιτίας του, στη Μικρασία, και που τώρα θα έπαιρνε την εκδίκησή του.

Του Νίκου Σιάνα.

Δυστυχώς, εν έτει 2021, κάποιοι επιμένουν να αναμοχλεύουν τις στάχτες μιας άλλης εποχής που μόνο πόνο και καταστροφή άφησε πίσω της.
Άραγε τιεπιδιώκουν όλοι αυτοί με το να σκαλίζουν πληγές που εδώ και χρόνια έχουν επουλωθεί; Και είναι ακόμη πιο ακατανόητο όταν αυτό γίνεται από νέους ανθρώπους των οποίων ούτε οι γονείς είχαν γεννηθεί τότε.