Γράφει ο Αναστάσιος Αμανατίδης, τ. δήμαρχος Κιλκίς.

   Θετική ήταν η επισήμανση μας, ότι το κέντρο της πόλης μετακινήθηκε προς τα κάτω. Πολλά καταμαρτυρούνται γι’ αυτό, στην έλλειψη περιμετρικής οδού, αλλά κυρίως, στο ‘κλείσιμο’ της κεντρικής οδού Βενιζέλου, με την ανάπλαση του Κήπου-Πάρκου (στην οποία εμείς αντιταχθήκαμε). Την δεύτερη θεωρούμε βασική υπεύθυνο της μετατόπισης του λειτουργικού κέντρου της πόλης και της καθημερινής κίνησης προς την πλατεία Ειρήνης.

Γράφει ο Αναστάσιος Αμανατίδης, ιατρός, τ. δήμαρχος Κιλκίς

   Ολίγο προ της αποχώρησης μας από την δημοτική αρχή του Κιλκίς, προ 25ετίας, δεχθήκαμε μια ενδιαφέρουσα αξιόλογη πρόταση από ανθρώπους του χώρου των εικαστικών του Κιλκίς. Μας έλεγαν οι ανωτέρω, στα πλαίσια προώθησης των στοχεύσεων του Κιλκίς για ανάδειξη των τεχνών και της κουλτούρας, να αναπτύξουμε, ως πολιτιστική έκφραση μέσα από την τέχνη της Γλυπτικής, ΠΑΡΚΟ ΓΛΥΠΤΩΝ και άλλων καλλιτεχνικών εικαστικών συμπλεγμάτων από ανθεκτικά στο ύπαιθρο υλικά στον λόφο του Αγίου Γεωργίου.

Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Το ξύρισμα ήταν μια διαδικασία την οποία οι άνδρες της μεσοπολεμικής περιόδου επαναλάμβαναν δυο φορές την εβδομάδα, συνήθως Τετάρτη και Σάββατο. Οπωσδήποτε ξυρίζονταν αν επρόκειτο να παρευρεθούν σε μια επίσημη εκδήλωση ή πριν από κάποιο ταξίδι, γιατί θεωρούσαν ότι αυτό θα τους φρεσκάριζε και θα τους ξεκούραζε.

Γράφει ο Αναστάσιος Αμανατίδης, ιατρός, πρώην δήμαρχος.

  Κατά το τελευταίο μισό της δεύτερης δημαρχιακής μας θητείας και αφού προηγήθηκε με την πολιτική απόφασή μας η σύσταση της ΔΕΥΑ Κιλκίς, ενδιαφερθήκαμε, ως είχαμε υποχρέωση, να εξασφαλίσουμε επαρκές σε ποσότητα νερό, για τις ανάγκες του ραγδαία αναπτυσσόμενου πληθυσμιακά Κιλκίς.

Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Μια ωραία πρωτοβουλία των κουρέων - κομμωτών ν. Κιλκίς εν όψει των εορτών να παρέχουν δωρεάν περιποίηση σε συμπολίτες μας που δεν έχουν οικονομική δυνατότητα στάθηκε αφορμή να γράφω για μια από τις υπηρεσίες που παρείχαν οι παλιοί συνάδελφοι τους, οι μπαρμπέρηδες, το ξύρισμα με τον παραδοσιακό τρόπο.

Γράφει η Αναστασία Θεοδωρίδου.

Ακούγοντας τις λέξεις «Ερυθρός Σταυρός» στο νου αυτόματα έρχεται το όνομα του ιδρυτή του : Ερρίκος Ντυνάν .Ο Ερρίκος Ντυνάν [Jean -Henri Dunant 1828-1910] ήταν Ελβετός συγγραφέας και βαθιά φιλάνθρωπος, στοιχείο που διέκρινε όλα τα μέλη της Καλβινιστικής οικογένειάς του.

Του Αναστάσιου Αμανατίδη, ιατρού - τ. δημάρχου Κιλκίς.

Ολίγο προ της αποχώρησής μας από την δημοτική αρχή του Κιλκίς, προ 25ετίας, δεχθήκαμε μια αξιόλογη και ενδιαφέρουσα πρόταση από ανθρώπους του εικαστικού χώρου του Κιλκίς. Μας έλεγαν στα πλαίσια προώθησης των στοχεύσεων του Κιλκίς για ανάδειξη των τεχνών και της κουλτούρας, ως πολιτιστική έκφραση μέσα από την τέχνη της Γλυπτικής, να αναπτύξουμε ΠΑΡΚΟ ΓΛΥΠΤΩΝ και καλλιτεχνικών συμπλεγμάτων στον λόφο του Αγίου Γεωργίου.

Γράφει ο Θανάσης Βαφειάδης, τοπογράφος, συγγραφέας.

Η εκκλησία του αγίου Γεωργίου είναι συνδεδεμένη και με τη μεγάλη μάχη του Κιλκίς και αναφέρεται στα σχετικά κείμενα, όπως του λογογράφου Γεωργίου Τσοκόπουλου που περιγράφει τα υψώματα που κατέληγαν «εις τον καθαυτόν λόφον του Κιλκίς γαλαζοπράσινον από τους βράχους και φέροντα εις την κορυφήν, ως ένα άσπρο στέμμα, το Μοναστήρι του αγίου Γεωργίου».