Από το 2007 ανέβηκαν οι τόνοι στο δημόσιο διάλογο που ατύπως ή θεσμοθετημένα διεξάγεται στο Κιλκίς σχετικά με την αναγκαιότητα κατασκευής νέας νοσηλευτικής πτέρυγας στο νοσοκομείο Κιλκίς. Δυο χρόνια αργότερα, πέραν μιας τεχνικής προεργασίας σε …εμβρυακό επίπεδο, το θέμα παραμένει στην ολίγον νεφελώδη δέσμευση του Υπουργού Υγείας Δ. Αβραμόπουλου ότι βλέπει θετικά το έργο.

Ονειροπολώντας για την Υγιεινή και Ασφάλεια των Εργαζομένων αναμένω την παγκόσμια ημέρα της στις 28 Απριλίου με ανάμικτα και άναρχα εμφανιζόμενα στην σκέψη μου συναισθήματα. Σε ένα κόσμο με τους μισούς εργαζόμενους χωρίς ασφάλιση όπως πρόσφατα δημοσιοποιήθηκε από τον αρμόδιο διεθνή φορέα δυσκολεύομαι να βρω δίοδο προβληματισμών για την υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων.

Ουκ έστιν Εθνικός ή Ιουδαίος… Πολύ περισσότερο δεν μπορεί ο Εθνικός να κατασπαταλά τους πόρους της γης κι ο Ιουδαίος να πεθαίνει της πείνας. Ούτε να ζει σε βάρος των άλλων καταπατώντας τις ελευθερίες τους  ο Ιουδαίος και να μην απολαμβάνει ίσα δικαιώματα  ο Εθνικός…
Στράβωσε ο κόσμος … Δεν  αρκεί η συμβολική Σταύρωση και Ανάσταση του Χριστού κάθε Άνοιξη να ισιώσει τον Άνθρωπο. Ακόμα και ο Λόγος του Θεανθρώπου φαντάζει ξένος στην ζοφερή κατρακύλα μας.

Των παθών και του Ελληνισμού ο Απρίλιος. Να θυμηθούμε δυο επετείους, σαν τις μέρες μας πριν εκατονταετίες. Στις 10 Απρίλη του 1826  η Έξοδος των πολιορκημένων από το Μεσολόγγι. Οχυρωμένοι πίσω από πετρόχτιστες ντάπιες, έναν φράχτη όπως περιφρονητικά τον ονόμασαν οι πασάδες, λίγες εκατοντάδες Άθρωποι απέδρασαν από τα ανθρώπινα μέτρα  Περισσότερα από δυο χρόνια άντεξαν δυο πολιορκίες από στεριά και θάλασσα. Κι όταν αποστεώθηκαν από την πείνα και δεν άντεχαν να κρατήσουν τα καροφίλια τους, αποφάσισαν την Έξοδο. Χάθηκαν οι πολλοί, κυρίως τα γυναικόπεδα. Αλλά ανύψωσαν τον φράχτη εκείνο σε παγκόσμιο σύμβολο ανυποταγής στη δουλεία, σε σύμβολο της αγωνιζόμενης ελευθερίας.

Το έχουμε ξαναγράψει η λειτουργία του ΚΕΝ δεν είναι πανάκεια, δεν λύνει όλα τα προβλήματα του Κιλκίς. Κάποιοι επαγγελματίες μπορεί να ωφελούνται. Θα πεις, εάν είναι να λειτουργήσει σε κάποια άλλη περιοχή, γιατί να μην μείνει εδώ. Πάντως από την εκδήλωση που έγινε στον πεζόδρομο, απουσίαζε ο επαγγελματικό κόσμος που εννοείται ότι ενδιαφέρεται. Ούτε η αγορά έκλεισε όπως θα έπρεπε. Καλά που έκλεισαν Νομαρχία και Δήμος και έσωσαν την κατάσταση οι δημόσιοι υπάλληλοι. Τόσο καλά, δηλαδή, τόση αγανάκτηση!…

Ο ασφαλέστερος τρόπος για να διαπιστώσει ένας Κιλισιώτη πως πλησιάζουμε σε εκλογές είναι η εμφάνιση στις εφημερίδες ανακοινώσεων περί επίλυσης τοπικών θεμάτων ή ικανοποίησης τοπικών αιτημάτων τη βοηθεία του δείνα βουλευτή, ή με την παρέμβαση του τάδε βουλευτή υπουργού.
Το θρυλικό «κατόπιν ενεργειών μου» αντέχει στον χρόνο, αντέχει στις συνειδήσεις και ζει και βασιλεύει ως πολιτική πρακτική.

Το σχολείο δεν είναι μόνο ένας χώρος εκπαίδευσης, είναι και χώρος κοινωνικοποίησης. Έρχεσαι σε επαφή με ανθρώπους που έχουν διαφορετικά ενδιαφέροντα και διαφορετικές ασχολίες.
Την  Τρίτη 31 Μαρτίου, στον χώρο της βιβλιοθήκης του ΓΕΛ Ευρωπού οι μαθητές της Β’ Λυκείου είχαν την ευκαιρία να γνωρίσουν έναν συγγραφέα. Έναν συγγραφέα που, όπως ανακαλύψαμε,  δεν διαφέρει σε τίποτα από εμάς τους «κοινούς θνητούς». Εμείς περιμέναμε να αντικρίσουμε έναν μυστήριο και λιγομίλητο άνθρωπο. Προς έκπληξη όμως όλων, ο συγγραφέας που μας επισκέφτηκε ήταν ένας άνθρωπος απλός, «κανονικός», με χιούμορ, που μπορούσε να επικοινωνήσει άμεσα με τους νέους.

Ο σημερινός τρόπος λειτουργίας των πολιτικών γραφείων των βουλευτών έχει αποκτήσει ρουσφετολογικό χαρακτήρα, προσδίδει σαφές προβάδισμα στους ιδιοτελείς προσωπικούς στόχους του βουλευτή και αποτελεί τροχοπέδη για την παραγωγή πολιτικής με πολιτικοκοινωνικά συλλογικά κριτήρια.
Τα πολιτικά γραφεία έχουν μετατραπεί σε μικρομάγαζα που παζαρεύουν και διαπραγματεύονται την ψήφο του πολίτη, φακελώνουν την προσωπικότητά του, εξαγοράζουν τη συνείδησή του.

Αυτή είναι η Ελλάδα, είπε κάποτε ο Κ. Σημίτης…
Έπεσαν πάνω του τότε αντιπολιτεύσεις και μ.μ.ε. και διάβολοι και τρίβολοι πως τάχα αποποιείται τις ευθύνες του ως πρωθυπουργός.
Αυτό είναι το Κιλκίς, λέμε σήμερα, ύστερα από την παταγώδη αποτυχία της συγκέντρωσης διαμαρτυρίας. Αυτοί είμαστε οι Κιλκισιώτες. Περιμένουμε από τους άλλους να λύσουν τα προβλήματά μας, τους κατακρίνουμε όταν δεν ενδιαφέρονται.  Κι όταν χρειαστεί να επιδείξουμε εμείς το ενδιαφέρον για τα δικά μας προβλήματα τότε αδιαφορούμε…

Μακάρι να μην είναι αργά, σήμερα που αντιδρούν επιτέλους μαζικά οι τοπικοί μας φρορείς γα την κατάργηση του Κέντρου Νεοσυλλέκτων Κιλκίς.
Είναι δηλωτική της ιδιώτευσης και της παραίτησης η καθυστερημένη αντίδραση. Κανείς δεν πιστευει πια ότι μπορεί να σωθεί- διατηρηθεί το ΚΕΝ. Σχεδόν μοιρολατρικά αντιμετώπισαν πολλοί την είδηση που αποκάλυψαν πριν σχεδόν δυο μήνες οι ΕΙΔΗΣΕΙΣ και η ΠΡΩΙΝΗ.