Η νέα Διοικητική δομή που επιχειρείται με το πρόγραμμα "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ" προσλαμβάνει ανάγκες νέας – εκβάθρων Διακυβερνητικής ανασυγκρότησης της χώρας μας, μετατροπής σε Κράτος – επιτελικό, ευέλικτο αποτελεσματικό, χειριστή Εθνικών Υποθέσεων και σε Πολιτεία αποκεντρωμένη Δημοκρατική, που να ενσωματώνει δομές και αξίες ισόρροπης τοπικής, κοινωνικής, οικονομικής Περιφερειακής Ανάπτυξης.

Για λόγους εξορθολογισμού και οικονομίας μετακομίζει στο Σιδηρόκαστρο η 12η Μονάδα Επιστράτευσης, συγχωνευόμενη με την εκεί εδρεύουσα 16η ομογάλακτή της.
Τούτο συμβαίνει όταν το έρημο σήμερα στρατόπεδο Καμπάνη σε λίγο καιρό, όπως εξαγγέλθηκε θα φιλοξενήσει μερικές εκατοντάδες στρατιωτικών του 601 ΤΟ. Κι επειδή περίσσευαν φαίνεται οι τριάντα ένα πολίτες και στρατιωτικοί  της 16ης ΜΕ μετακομίζουν συν γυναιξί και τέκνοις στο Σιδηρόκαστρο.
Γιατί και πως εξοικονομούνται δαπάνες με την κίνηση αυτή ουδείς μπορεί να αντιληφθεί. Ούτε είναι κατανοητό γιατί πρέπει να στοιβαχτούν στις άθλιες εγκαταστάσεις του Σιδηροκάστρου όταν στο Κιλκίς υφίστανται σύγχρονες και άνετες.
Κουκίδες στο χάρτη είναι τα στρατόπεδα. Παίρνουν από εδώ, στέλνουν εκεί, συγχωνεύουν και μετακομίζουν, επιτελικές ασκήσεις επί χάρτου διότι σε δουλειά να βρισκόμαστε….
Εδώ κοτζάμ επιστήμονες και ειδικοί του Ινστιτούτου Τοπικής Αυτοδιοίκησης συγχώνευσαν τα Κρούσια με τις Μουριές, τη Δοϊράνη και το Χέρσο…
Από τις επιτελείς των Αθηνών θα αναζητήσουμε τη ratio στις αποφάσεις τους…

Όπως αναγράφω και στα δύο βιβλία μου, που πρόσφατα κυκλοφόρησαν από τον Εκδοτικό Οίκο Αδελφών Κυριακίδη στη Θεσσαλονίκη, οι πολιτισμικές δραστηριότητες των Ποντιακών Συλλόγων, οι ομαδικές εκδρομές των Ποντίων στις πατρώες γαίες, και κάποιες διεκδικητικές κινήσεις των Ποντίων για αναγνώριση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου, σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν γεγονότα που να συνιστούν για τους Πόντιους κάποιο Ζήτημα.

Και ο λόγος περί συνενώσεων… αποφασιστική και κρίσιμη φαίνεται, όπως όλα δείχνουν, η διανύουσα περίοδος για το μέλλον και την προοπτική της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Συζητήσεις , διαβουλεύσεις, συνεδριάσεις θεσμικών οργάνων σε όλη τη χώρα. Υποθέτουμε βέβαια πως όλα συμβαίνουν προς το  όφελος και την εξυπηρέτηση των πολιτών – δημοτών της απανταχού επικράτειας. Πάνω σε αυτή την κατεύθυνση καταθέτω τις απόψεις μου διαμορφώνοντας μια πρόταση που πιστεύω ότι ικανοποιεί τις ανάγκες και τις απαιτήσεις της περιοχής από όπου κατάγομαι. Πιο μπροστά όμως θα ήθελα να κάνω μια παρατήρηση.

Δοθείσης ευκαιρίας ο πρώην υπουργός Σάββας Τσιτουρίδης ισχυρίζεται ότι κακώς υιοθετήθηκε η ολική αποσύνδεση της καλλιέργειας καπνού από την επιδότηση. Και εξηγεί ότι η αποσύνδεση ουσιαστικά προκάλεσε την παύση της καλλιέργειας και μετά το 2013 όταν και θα ισχύσει η νέα ΚΑΠ η χώρα μας χωρίς καπνοκαλλιέργεια θα βρεθεί σε δύσκολη θέση για να εξασφαλίσει τη συνέχιση των επιδοτήσεων.
Όταν θυμίσαμε στον κ. Τσιτουρίδη, ότι υπαίτια της καθολικής απαίτησης των καπνοπαραγωγών για αποσύνδεση ήταν η λειτουργία της αγοράς, που μέσω των χαμηλών τιμών «έκλεβε» ένα τμήμα της επιδότησης, ο κ. Τστουρίδης απάντησε ότι αυτό θα μπορούσε να ρυθμιστεί.
Μπορούσε άραγε κι αν ναι, γιατί δεν λειτούργησαν νωρίτερα για τον καπνό οι μηχανισμοί συμμόρφωσης των κερδοσκόπων εμπόρων;   Αλλά να το διευρύνουμε: Αφού είναι ευχερές το έργο γιατί στην χώρα μας που πλήττεται από ύφεση, ταυτόχρονα ο πληθωρισμός είναι ο υψηλότερος της ευρωζώνης;
Δυστυχώς τόσο επί πρασίνων, όσο και γαλάζιων και τανάπαλιν, μόνο ως εξαίρεση λειτουργεί ο ανταγωνισμός (κινητή τηλεφωνία).

Η χώρα μας μεταξύ των άλλων προβλημάτων που έχει, είναι και το μεγάλο πρόβλημα των λαθρομεταναστών. Τα τελευταία χρόνια αντιμετωπίζουμε τη μαζική εισβολή εκατοντάδων χιλιάδων -μουσουλμάνων στην πλειοψηφία- λαθρομεταναστών από την Ασία και την Αφρική, με τη συνδρομή η αν θέλετε την ανοχή του τουρκικού κράτους.

Το σκεφτόμαστε μέρες τώρα… Με αφορμή τα σχόλια και τις δηλώσεις ανώτατων στελεχών της κοινοτικής ιεραρχίας, πρωθυπουργούς, τραπεζίτες, μέχρι και φυλλάδες του κερατά…
Ναι, εντάξει, ως χώρα δεν επιδείξαμε τις καλύτερες επιδόσεις στα κοινοτικά υπεσχημένα , ούτε η αξιοπιστία αποτελεί το ισχυρότερο χαρακτηριστικό της πολιτικής μας…
Αλλά να γινόμαστε ρόμπα ως χώρα πλέον και όχι μόνο ως κυβέρνηση ή πρωθυπουργός, πάει πολύ
Και αναλογιζόμαστε αν πέρασε ανεπιστρεπτί ο καιρός όπου υπήρχαν σε τούτη τη γωνιά πολιτικοί των οποίων το κύρος υπερέβαινε τα στενά όρια της μικρής πατρίδας…
Αναλογιζόμασταν λοιπόν αν θα περνούσε κι από το μυαλό της όποιας κυρίας Μέρκελ να μιλήσει έτσι για την χώρα, αν απέναντί της είχε έναν Κωνσταντίνο Καραμανλή ή ένα Ανδρέα Παπανδρέου. Έστω, έναν Κώστα Μητσοτάκη…
Φαίνεται πως όλα ασορτί πάνε σε τούτη την χώρα. Ξέφτισε η οικονομία της, φύρανε και το γένος των πολιτικών της…
Θ.Π.

Θέλεις δεν θέλεις είναι μερικές ειδήσεις που οδηγούν σε περίεργους συνειρμούς… Περίεργους και συνάμα  πικρούς για τις αξίες που κανοναρχούν τη ζωή μας. Τρεις αλλοδαποί συνελήφθησαν από την Αστυνομία, από 16 μέχρι 28 ετών, γιατί μπήκαν σε παρεκκλήσι γειτονικού χωριού και αφαίρεσαν από το παγκάρι 39 ευρώ και 60 λεπτά, όπως καταλεπτώς μας ενημερώνει η Αστυνομία. Τα κλοπιμαία μάλιστα αποδόθηκαν στον ιερέα του ναού.

«…Και μην έχοντας πιο κάτω άλλο σκαλί, να κατρακυλήσεις πιο βαθιά στου χαμού τη σκάλα, για τ’ ανέβασμα ξανά που σε καλεί, θα αισθανθείς να σου φυτρώνουν, ώ χαρά! τα φτερά, τα φτερά τα πρωτινά σου τα μεγάλα!» (Παλαμάς. Δωδεκάλογος του Γύφτου). Η χώρα, πράγματι, βρίσκεται στο τελευταίο σκαλοπάτι. Πιο κάτω από εδώ δεν υπάρχει. Η πορεία προς το φως είναι αναπόδραστη ανάγκη, καθώς τίποτα δεν είναι αδύνατο για το λαό εκείνο, που για της πατρίδας του τη σωτηρία, είναι έτοιμος να υποστεί την κάθε θυσία.

Το ισχυρίζομαι μονότονα, ιδιαίτερα τώρα με την δυσμενή οικονομική συγκυρία. Η κυρίαρχη κρίση στην Ελλάδα είναι η πολιτιστική. Κρίση πολιτισμού.
Όταν οι Έλληνες σκοτωνόμαστε στους δρόμους άνευ λόγου και αιτίας, όταν οι πάντες ομνύουμε στους αρχαίους ένδοξους προγόνους και βρέστε μου στο Κιλκίς παραπάνω από τρεις ανθρώπους που διάβασαν την Πολιτεία και την Ποιητική, όταν όλοι μαζί κλέβουμε το κράτος και την άλλη στιγμή ζητούμε τα πάντα από αυτό, όταν για μισή δραχμή είμαστε ικανοί να ξεθεμελιώσουμε το σύμπαν, όταν…. 
Όταν πέντε ανήλικα παιδιά θρηνούν σε χωριό του Κιλκίς την νεκρή μάννα τους και επί μια ολόκληρη μέρα ο τοπικός Δήμαρχος δεν βρίσκει, παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειές του, έναν ψυχολόγο, ούτε στο δημόσιο σύστημα υγείας, ούτε ιδιώτη, να σταθεί και να στηρίξει τα παιδιά τότε πολλή σαπίλα βασιλεύει στο βασίλειο της εγχώριας Δανιμαρκίας.
Τόση σαπίλα που κανένα ευρωπαϊκό κοστούμι δεν μπορεί να την κρύψει.

Θ.Π.