Όπως γράψαμε στο προηγούμενο άρθρο μας, οι μεταναστεύσεις των Ελλήνων χάνονται στα βάθη της ιστορίας. Τα καταγάλανα νερά της Μεσογείου, η ανεξιχνίαστη διαιώνια “τροχιά” του ήλιου και η αέναος κάθοδος του σταθερά προς την Δύση, ήταν πάντα ένα κάλεσμα και μια πρόσκληση για τους τολμηρούς Έλληνες ναυτικούς “Μας έφερε το ίδιο ρέμα...” τραγουδάνε ακόμη και σήμερα οι δουλευτάδες των βουνών του Άσπρο Μόντε της Καλαβρίας.

Ερώτηση υπέβαλε προς τον Υπουργό Εξωτερικών κ. Γ. Παπανδρέου ο Βουλευτής Σερρών του ΛΑ.Ο.Σ. κ. Ηλίας Πολατίδης σχετικά με την έκδοση από την ελληνική Πολιτεία, ντοκουμέντων που αφορούν την γενοκτονία των Ποντίων. Το πλήρες κείμενο της Ερώτησης έχει ως εξής.

Δυο γενιές πριν οι παπούδες τους - και μερικών οι πατεράδες- έκαιγαν σπίτια και εκτελούσαν γυναικόπαιδα, χωρίς να τους εμποδίζει ούτε η έφεσή τους στην κλασσική παιδεία.
Και διαβάζουμε πως οι επίγονοί τους, βουλευτάδες δεξιοί και φιλελεύθεροι, προτείνουν λέει στην Ελλάδα να πουλήσει νησιά της για να ξεπληρώσει το χρέος της.
Εκεί καταντήσαμε με την άφρονα πολιτική μας να ξοδεύουμε περισσότερα από όσα παράγουμε και να καταστήσουμε την κλοπή νόμιμο μέσο πλουτισμού στην Ελλάδα.
«Δώστε μας την Κέρκυρα και χρέος καπούτ» προτείνουν οι εταίροι μας στην Ε.Ε.
Βαρύτερη προσβολή δεν μας επιφύλαξαν ούτε οι γείτονές μας οι Τούρκοι όταν σουλατσάρουν με τα πλοία τους ανοιχτά του Σουνίου…
Τουλάχιστον αυτοί κάτι βραχονησίδες μερικές εκατοντάδες μέτρα από τις παραλίες τους διεκδικούν από την Ελλάδα. Οι άλλοι, οι εταίροι, κάποτε ζητούσαν τη Μαγιόρκα από την Ισπανία. Τώρα την Κέρκυρα από την Ελλάδα.
Όπου φτωχός (και στο μυαλό) στη μοίρα του…

Σε ένα κόσμο που διαρκώς εξελίσσεται, ο ρόλος της γυναίκας γίνεται μέρα με τη μέρα πιο σύνθετος και πιο σημαντικός για τη συνοχή της κοινωνίας. Η ορθή σκέψη και ο προγραμματισμός αποτελούν τον καλύτερο σύμμαχο για όλες τις γυναίκες. Ο σημερινός ρόλος του οποίο επιτελούν καθημερινά είτε ως εργαζόμενος υπάλληλος, αυτοαπασχολούμενες, ή αγρότισσες, είτε νοικοκυρές είτε ως προσωπικότητες που ακούν κάθε λογής εξουσία, αποτελούν την απόδειξη για το τι μπορούν να πράξουν οι γυναίκες σ’ όλα τα επίπεδα ζωής.

Τι νόημα έχει, αλήθεια, να «αφιερώνεται» μία ημέρα τον χρόνο σε μια…κατηγορία ανθρώπων; Τι σημαίνει, όταν μπαίνουμε στη διαδικασία, να γιορτάζουμε μια ημέρα προς τιμήν τους; Και κατά πόσο «γιορτάζουμε»; «Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας» σημαίνει ότι προχωράμε, ότι πάμε μπροστά, ότι έχουμε καταφέρει να πετύχουμε επιδιωκόμενους στόχους, αλλά δεν σταματάμε, γιατί δεν έχουν επιτευχθεί πολλοί από τους στόχους.

Χθες ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε τις άδικες, όπως ο ίδιος χαρακτήρισε, αποφάσεις για τη μείωση του δημοσιονομικού προβλήματος της χώρας.
Σήμερα είναι υποχρεωμένη η κυβέρνηση να εγκαταλείψει τους ράθυμους ρυθμούς της και να παρουσιάσει στο λαό ένα αναπτυξιακό σχέδιο, μια προοπτική ελπίδας στα υποζύγια του προϋπολογισμού.
Μια ανάσα θα δώσουν τα πρόσθετα μέτρα. Μπορεί να ξεζουμίσουν το λαό, να τον φέρουν στα όριά του, αλλά η ουσιαστική συμβολή τους θα είναι απλά να εκτονωθεί η κερδοσκοπική πίεση των ξένων κεφαλαίων στα οποία προσφεύγουμε για δανεισμό.
Απομένει το μέγα έργο του συμμαζέματος του οίκου μας. Το μέγιστο έργο της επανεκκίνησης της πραγματικής οικονομίας. Σε τούτη την χώρα δεν παράγουμε πλέον. Η ανταγωνιστικότητα μας είναι κάτω και από τις νέες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ.
Κι αν δεν πάρει μπρος η παραγωγική μηχανή, σε λίγους μήνες πάλι στα ίδια θα είμαστε. Διότι το θέμα δεν είναι το ύψος του επιτοκίου που θα δανειζόμαστε. Αλλά να μην δανειζόμαστε. Σαν καλοί νοικοκύρηδες.

Παράδοξο θα ήταν αν δεν αναφερόμουν στην μεγάλη μεταρρύθμιση που το κόμμα των αλλαγών επιχειρεί παράλληλα με άλλες αλλαγές που έχουν χρώμα πραγματικής επανίδρυσης του κράτους για τον εκσυγχρονισμό και την διάσωσή του.

Μέχρι τέλος Φεβρουαρίου θα παραδίδονταν η τρίτη πτέρυγα του Νοσοκομείου Κιλκίς, απάντησε σε σχετική ερώτηση του βουλευτή Θ. Παραστατίδη η υπουργός υγείας Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου.
Αναρωτηθήκαμε και τότε πως θα προλάβει ο εργολάβος να επουλώσει κακοτεχνίες και ελλείψεις μηνών σε ελάχιστες μέρες, αλλά ποιος να απαντήσει και ποιος να ασχοληθεί με παρόμοιες λεπτομέρειες…
Αλλά ο Φεβρουάριος παρήλθε για να αποδειχθεί δια μιαν εισέτι φοράν πόσο ελαφρύς είναι ο πολιτικός λόγος στην χώρα της φαιδράς πορτοκαλέας.
Πάμε παρακάτω. Οι επιδοτήσεις στους αγρότες θα δίνονταν μέχρι τις 4 Μαρτίου. Κι εμείς σας λέμε πως θα γίνει αγώνας για να δοθούν πριν το Πάσχα, αλλά σιγά την κύρωση που θα υποστούν οι υπουργίνες εν προκειμένω που δεσμεύτηκαν.
Πάλι ωραίες θα είναι. Εδώ αποκαλύπτονται τέρατα και σημεία και πάλι επιπλέουν, στην ανακολουθία των λόγων με τα έργα  θα κολλήσουμε;
Όλα τριγύρω αλλάζουνε κι όλα τα ίδια μένουν…

Μια χώρα δεν είναι μόνο το παρόν αλλά και το παρελθόν της. Ό,τι έχει να παρουσιάσει ένας λαός, φαίνεται από την πορεία του. Κάθε τωρινή στιγμή κουβαλά μέσα της τους προηγούμενους αιώνες. Αν δεν υπήρχαν οι Θερμοπύλες, ίσως να είχαμε ακόμη στην Ευρώπη τους Πέρσες. Αν δεν υπήρχαν οι λαοί, που αντιστάθηκαν στο ναζισμό, ίσως να είχαμε τώρα φασισμό στην Ευρώπη. Όταν, φίλε του «Focus», αποκαλείς συλλήβδην έναν λαό απατεώνες, όταν κάνεις εξώφυλλο το άγαλμα της Αφροδίτης της Μήλου, έχοντας το δάχτυλο του χεριού της άσεμνα προτεταμένο, τότε θίγεις έναν ολόκληρο πολιτισμό. Και ως χώρα, με βεβαρημένο παρελθόν που είσαι, δεν το δικαιούσαι...

Η νέα Διοικητική δομή που επιχειρείται με το πρόγραμμα "ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ" προσλαμβάνει ανάγκες νέας – εκβάθρων Διακυβερνητικής ανασυγκρότησης της χώρας μας, μετατροπής σε Κράτος – επιτελικό, ευέλικτο αποτελεσματικό, χειριστή Εθνικών Υποθέσεων και σε Πολιτεία αποκεντρωμένη Δημοκρατική, που να ενσωματώνει δομές και αξίες ισόρροπης τοπικής, κοινωνικής, οικονομικής Περιφερειακής Ανάπτυξης.