Γράφει ο Μπάμπης Καραγεωργίου, Δημοσιογράφος.

Οι ιδέες είναι δίχως αμφιβολία ο πυρήνας της πολιτικής ή μάλλον για να είμαστε ακριβείς και ρεαλιστές ένα κομμάτι του πυρήνα. Το άλλο κομμάτι αυτού το συμπληρώνουν οι άνθρωποι που καλούνται να τις εκφράσουν από οποιοδήποτε μετερίζι τους φέρουν οι συνθήκες.

Γράφει ο ΘΑΝΑΣΗΣ ΒΑΦΕΙΑΔΗΣ, τοπογράφος, συγγραφέας.

ΜΕΡΟΣ ΙΙ: ΑΓΡΟΤΙΣΣΕΣ.

Οι εργάσιμες μέρες του έτους για τους προπολεμικούς αγρότες ήταν 180 περίπου. Ημέρες αργίας ήταν οι Κυριακές και οι εορτές, οι μέρες κακοκαιρίας και ψύχους και οι μέρες ασθενείας. Κατά μέσο όρο οι αγρότες του Κιλκίς, σύμφωνα με τον Κοσμά Παρασκευόπουλο, δεν εργάζονταν περισσότερο από 100 μέρες το χρόνο κυρίως λόγω του μικρού μεγέθους του κλήρου τους.

Γράφει ο Dr Πέτρος Θάνος

Χειρουργός Ουρολόγος και Ανδρολόγος

Η καλοήθης υπερπλασία του προστάτη αφορά την πλειονότητα των ανδρών που ξεπερνούν την ηλικία των 50 χρόνων ενώ μπορεί να παρουσιασθεί και σε μικρότερες ηλικίες. Aπό την ηλικία των 40-50 ετών αρχίζει ο προστάτης αδένας και διογκώνεται κάτω από την επίδραση μίας ορμόνης (της λεγόμενης ανδρικής ορμόνης) της τεστοστερόνης. 

Της Κυριακής Τομπουλίδου

Ζούμε σε ένα κράτος που η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών του το θεωρεί αναξιόπιστο. Ωστόσο, η ίδια συντριπτική πλειοψηφία μετά από κάθε σύγχρονη τραγωδία (Ηλεία, Μάνδρα, Μάτι, Τέμπη) προσδοκά ότι θα λειτουργήσει σαν ένα αξιόπιστο κράτος! Ακούσαμε τον Κυβερνήτη του να λέει ότι ...τώρα θα ληφθούν άμεσα μέτρα βελτίωσης της ασφάλειας των σιδηροδρόμων (που εδώ και δεκαετίες, διεθνώς, θεωρείται το ασφαλέστερο μέσο μεταφοράς) και ότι θα αποδοθούν ευθύνες καθώς και άλλα λόγια που χάνουν κάθε αξία, μετά την όψιμη και απαραίτητη επικοινωνιακά συγνώμη του.

Στις ανείπωτες τραγωδίες τα λόγια κρύβονται στη σκιά της σιωπής που αναστοχάζεται βλαπτικά στερεότυπα, αδιόρθωτες συμπεριφορές και αιωνόβιες νοοτροπίες. Οι εκ των υστέρων λαϊκοί εισαγγελείς εκτοξεύουν προς πάσα κατεύθυνση θυμικές κατηγορίες, οι ποικιλώνυμοι εκπρόσωποι δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα και οι νεκροί  ψάχνουν συνείδηση για να βρουν απάντηση.

Τον Σεπτέμβριο του 2019 ξεκινήσαμε, με απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης που αναλάβαμε απέναντι στους δημότες, να  υλοποιούμε την προγραμματική μας δέσμευση.

Με συστηματική δουλειά, προχωρήσαμε σε άμεσες δράσεις και παράλληλα δρομολογήσαμε μεσοπρόθεσμες ενέργειες, ώστε η Κοινωφελής Επιχείρηση να ανταποκριθεί στις ανάγκες των δημοτών και να προσαρμοστεί με τις συνθήκες και τα δεδομένα της  εποχής.  

Αρκετά σπίτια στην Ελλάδα που χτίστηκαν πριν από 40 - 50 χρόνια δεν προστατεύονται επαρκώς θερμομονωτικά, καθώς εκείνη την εποχή θεωρούνταν περιττό έξοδο. Σήμερα, αυτή η θεωρία απορρίπτεται.

Αυτό συνέβη γιατί σε πολλά σπίτια εκείνης της εποχής δημιουργήθηκαν σημαντικά προβλήματα υγρασίας και έγιναν μη κατοικήσιμα ή επικίνδυνα για τους ενοίκους τους. Σκέφτεστε να μείνετε σε μία παλιά οικία και αναρωτιέστε αν είναι αναγκαία η μόνωση της ταράτσας της;

Πόσα χτυπήματα να αντέξει ο άνθρωπος κάτω από τη ζώνη;

Την ώρα που ο θρήνος για τις απώλειες της θανατηφόρας πρόσκρουσης των δυο τρένων ακόμα ακούγεται από άκρου εις άκρον στην Ελλάδα, η κυβέρνηση περνάει νόμο για την ιδιωτικοποίηση του νερού!

Την ώρα που συγγενείς, γονείς ακούν το περίφημο: «Δεν θα σας δώσουμε τους νεκρούς σας για να σας προστατεύσουμε από το σοκ!!!»…

Ήταν 28 Οκτωβρίου 1980 όταν ο πατέρας μου Κωνσταντίνος Χριστοφορίδης αποπειράθηκε να διασχίσει με το φορτηγό του την αφύλακτη, ισόπεδη σιδηροδρομική διάβαση του χωριού μας, στον Άσπρο Κιλκίς. Επρόκειτο για μια διάβαση στην οποία δεν υπήρχαν φωτεινοί ή ηχητικοί σηματοδότες, αλλά ούτε και κινητές προστατευτικές μπάρες οι οποίες να κλείνουν όταν διέρχεται αμαξοστοιχία.

Γράφει ο ΧΡΗΣΤΟΣ ΔΡΑΓΑΝΙΔΗΣ, δημοτικός σύμβουλος Παιονίας, πρόεδρος του Νομικού Προσώπου του δήμου Παιονίας

Το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα που συνέβη στα Τέμπη, έφερε στην επικαιρότητα και την κατάσταση που επικρατεί στο σιδηροδρομικό δίκτυο στην περιοχή μας. Αναφέρομαι στην σιδηροδρομική γραμμή Πολυκάστρου - Ειδομένης.