Το καλοκαίρι βρίσκεται προ των πυλών κι εμείς, όπως κάθε χρόνο, το περιμένουμε με ανυπομονησία. Ο χειμώνας σταδιακά αποχωρεί, ο ήλιος κάνει την εμφάνισή του κι εμείς ετοιμαζόμαστε για το καλοκαίρι. Και μέσα σε αυτές τις ετοιμασίες βρίσκεται και η διάθεσή μας για αλλαγές στο σπίτι μας και πρώτα απ’ όλα στην κρεβατοκάμαρά μας.

Γράφει ο Μάκης Ιωσηφίδης.

Στην γλώσσα μας καθιερώθηκαν πολλές μονολεκτικές ή περιφραστικές εκφράσεις που δείχνουν το πέρασμα από μια εποχή σε άλλην είτε καλύτερη είτε χειρότερη. Στη θρησκευτική μας πορεία έχουμε το ‘’προ και μετά Χριστόν’’, στην ιστορική μας πορεία έχουμε το ‘’πριν και μετά την καταστροφή’’ εννοώντας βέβαια την καταστροφή του 22, έχουμε επίσης το ‘’προπολεμικά και μεταπολεμικά’’ εννοώντας τον πόλεμο του 40 και τόσα άλλα…

Φέτος προγραμματίσαμε, μετά από πολλά χρόνια, να κάνουμε οικογενειακώς Πάσχα στο χωριό μας.

Καλός ο προγραμματισμός, αλλά καλύτερη η υπακοή στην επιτακτική ανάγκη της εποχής,  του περιορισμού στο σπίτι μας. Προέχει η προστασία του κοινωνικού συνόλου. Με υγεία του χρόνου θα κάνουμε Πάσχα στο χωριό. Φέτος ΜΕΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΑΣΧΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ.

O πατριωτισμός μέχρις εχθές ήταν η εθνική μας περηφάνεια.

Σήμερα είναι να αναλάβουμε την ευθύνη να κρατήσουμε τον διπλανό μας ζωντανό.

Ο ηγέτης μέχρις εχθές ήταν αυτός που έλεγε όσα θέλαμε ν΄ ακούσουμε.

Γράφει η Άννα Νικολαΐδου.

Σ’ αυτές τις δύσκολες ημέρες που βιώνουμε λόγω της παγκόσμιας πανδημίας, του covid 19 βρεθήκαμε όμηροι στα ίδια μας τα σπίτια.

Γράφει ο Δημοσθένης Μ.Τριανταφυλλίδης.

Από το 2011 οι Φιλελεύθεροι μιλούσαν για την μηχανογράφηση του Δημόσιου τομέα και την αξιοποίηση της Πληροφορικής, με σκοπό την αποτελεσματική εξυπηρέτηση των πολιτών και των επιχειρήσεων, την μείωση του κόστους λειτουργίας του Κράτους, και την αποφυγή του του χρηματισμού.

Γράφει ο Τάσος Γιοβανούδης.

Πολλές οι συζητήσεις τον τελευταίο μήνα για τη Θεία Κοινωνία και Μετάληψη. Υγειονομικές, θεολογικές, φιλοσοφικές, από ανθρώπους ειδικούς και υπεύθυνους, που έδωσαν λύση, για τη δύσκολη περίοδο της πανδημίας που περνούμε.

Γράφει ο Νίκος Κωνσταντινίδης

«Πάσχα των Ελλήνων» λέει ο Σικελιανός. «Ημέρα της Λαμπρής» λέει ο Σολωμός, για την πιο μεγάλη γιορτή  της Ορθοδοξίας. Τη γιορτή που χαρίζει ελπίδα στη βασανισμένη μοίρα του ελληνικού λαού. Του λαού που οδεύει στο θάνατο και τη ζωή, πότε με το γέλιο και πότε με το κλάμα, και που εμπνέει τον ποιητή να γράψει: «Άξιος εστί ο πικρός και ο μόνος, ο από πριν χαμένος εσύ να' σαι. Ποιητής που δουλεύει το μαχαίρι στο ανεξίτηλο τρίτο του χέρι. Ότι αυτός ο θάνατος και αυτός η ζωή».

Γράφει ο Στέφανος Παραστατίδης, Γραμματέας Οργανωτικού Κινήματος Αλλαγής.

Η Ευρώπη στον 20ο αιώνα είχε δύο διαφορετικά πρόσωπα. Στο πρώτο μισό του αιώνα ήταν από τις πλέον ταραγμένες περιοχές του πλανήτη, με πολέμους, συγκρούσεις και μία οικονομία σε διαρκή κρίση. Το δεύτερο μισό ήταν μία υποδειγματική περίοδος ειρήνης, ευημερίας και αρμονίας μεταξύ των λαών.

Τις ημέρες αυτές του Αγίου Πάσχα, βιώνουμε άπαντες μια διαφορετική, πρωτόγνωρη, πικρή πραγματικότητα λόγω της πανδημίας.

Αλληλέγγυοι, ενωμένοι και σεβόμενοι τα μέτρα και τους νόμους του κράτους, αγωνιζόμαστε με πίστη και δύναμη ενάντια σε έναν αόρατο εχθρό που προσπαθεί να γονατίσει την ανθρωπότητα.